अनिश्चितकालीन बन्दले जनजीवन प्रभावित
थप पढ्नुहोस्: https://t.co/SWdVyLOqGa https://t.co/fI7hax1JPo

नेपाल सरकारले बाख्राचाल चल्दा नेपाली सेनाले बाघ चाल चल्न सक्छ
नेपाल को परिवर्तन गर्छौ भन्ने तेता र कार्यकर्ता को अब के हुन्छ भन्ने सबाल यत्रतत्र को विषय बनेको छ संविधान सभाको पहिलो चुनाव 2064 साल मा भएको हो एक दसक बितिसक्दा पनि देश बनाउछौ भन्ने धेरै नेता र मन्त्रीहरू आए कसैले त सिङ्गापुर बनाउछौ भने त कसैले सुज्डल्याणड बनाउछौ भन्न सम्म भ्याए कस्को कुरा गरौ कसैले सुमन्द्र मा पानी जहाज सम्म कुदाए र नेपाली जनताले पानी जहाजको मजा पनि लिए  2051 साल बाट सशस्त्र युद्धमा होमिएको पाटि ले अहिले देश चलाइरहेको अबस्थामा छ भने त्याही दोन्द मा घाइतेहरूको भने कुनै चासो छैन कुनै खोजी कार्य छैन बास्तबिकता घाइते भने अहिले पनि खाली छन राज्यको आँखा घाइते माथी हैन नेपाल को कोशी कालीगण्डकी जस्ता महत्त्वपूर्ण जलाशय कसरी बिदेशीको हात मा पारौ भन्ने सोच दिनानुदिन थपिन्दै गएको छ आफ्नो स्वार्थको लागि नेपाली जनतालाइ हातिको मुख मा जिरा भने झै थोरै राज्यकोषबाट बिकाश निर्माणका लागि बजेट भनेर छुट्टयाएको पाइछ तर त्यो कस्ले काहा र कसरी सखाप बनाउछ भन्ने नेपाली जनतालाइ के थाहा र सडकमा एक दिनभरी उफ्रिनु बाहेक कुनै विकल्प छैन अपराध गर्ने ले सजाय पाउदैन हाम्रो देश मा भने निर्दोष ले सधै सजाय को भागेदारी बन्नु पर्छ देश को स्थिति दिनप्रतिदिन बिग्रन थाले पछि जनमानसमा मा भने एउटा प्रस्न जन्मिएको छ नेपालको राजनीतिक माथी बिदेशिको हस्तक्षेप जनताले पाएको दिनदिनै को सास्ती र भु-परिबेस्ठित  रास्ट्र मा पनि हरेक पक्ष र बिपक्ष  बिच देखिएको  बढ्दाे बिबादित दुरि ले देश दोन्द तर्फ धकेल्ने र एक आपसमा लडाइँ गराउन खोजिरहेको देखिन्छ जात धर्म सस्कृती हिमाल पाहाड र तराइ को कुरा निक्कै चर्चाको बस्तु बनेको छ भने जनतामा एउटा निराशापन छाएको छ अब देश कुन अबस्थामा जान्छ भन्ने हरेक नेपालीको मन मस्तिष्क मा एउटा तितो हुने यथार्थ बनेर बसेको छ भने नेपाली सेनाले भने आफ्नो देश र  जनधन को रक्षा गर्न जुनसुकै बेला जस्तोसुकै परिस्थिति आउन सक्ने भन्दै आफ्नोतर्फबाट सामग्रीहरु तयारी अबस्थामा राख्न निर्देशन दिएको पाइएको छ यदि नेपाली सेनाले देशको चाबी हाफ्नो हातमा लिए के हुन्छ त सैनिक शासन लागू हुदा नेपाली सरकार संवत् बर्खास्त भएर जाने छ भने सेनाले चाहेको खण्डमा सम्पुर्ण नेता नजर बन्दमा पर्ने खतरा बढ्दाे छ भने देश सेनाको कब्जामा हुन्छ सम्पुर्ण देशको रक्षा नेपाली जनताको सुरक्षा देशको आर्थिक बिकाश नया नेपाल को खाका सेनाले तए गर्नेछ हामिले देखेका छौ मेनमार मा पनि सैनिक साशण लाग्दा देश र जनताले के पाए र कस्तो बाताबरण सिर्जना हुन्छ भन्ने कुरा यथावत छ हालैमात्र नेपालमा सरकार विरुद्ध धेरै जनता सडक मा दिन प्रतिदिन उत्रेका छ्न सुन्दर सान्त र समृद्द नेपाल बनाउछौ भन्ने नेता नै बिदेशिको चाकरी गर्नमै बेस्त भएका छन यो कुरा म एउटा नेपालीको मात्रै हैन दुई करोड असी लाख सबै जनतालाइ थाहा भएको कुरा हो एक दसक बितिसक्दा पनि नेताले देश को बिकाश भन्दा वाहिरी कुरामा मात्रै ध्यानाकर्षण गरेको देखिन्छ देश बिकाश को लागि भन्दै नेपालका नदिनाला सबै बिदेशिको हातमा पर्ने खतरा पनि उस्तै नै छ अन्ङ्गिकृत नागरिक हरुलाइ देश को चाबी जिम्मेवार रुपमा पनि नेता पछि न परेको देखिछ हामिले देखेकै र जानेकै कुरा हो  एक छिन टिक्न नसक्दा गुमेको सिक्किम  दार्जिलिङ माहाकाली दस गजा लगायत नेपालको धेरै भु-भाग भारतले मेरो भन्दै कब्जा गरेको छ प्रमाण हरु अझै ताजै छन यति धेरौ नेपालीको नमिन मिचिदा सिमा स्त्मभ हरु रातारात सारिएका घटना दिनप्रतिदिन भैरहेको नै छ भने राज्य बाट कुनै पहल हुन नसक्नुले नै प्रष्ट पार्दछ भने वीर गोर्खालीको को नाम निसाना मेटिने र पुराना भौतिक सम्रचना हरु विलय हुने खतरा पनि उतिकै छ  नेपालमा रहेको भारतको एउटा राजदुत ले नेपालको राजनीतिक लाई उथलपुथल पारेको सबैले देखेको र भोगेको कुरा नै हो भने महिनौं सम्म नेपाल माथी नाकाबन्दी गरेर लगाएको गुण पनि नेपालिले भुल्न सकेका छैनन्न भुकम्प पछि जुन पिडादायी जीवन जि रहेका नेपाली माथी जुन गुण भारतले गर्यो नाकाबन्दी जस्तो कार्य गरेर यो कुरा सम्पुर्ण देश हरुलाइ पनि थाहा भएको कुरा नै हो तर पनि भारत ले एक लौटि दाबी गर्न भने नछोडनु  नेपाली नेता जति भारत मा पालैपालो जानू ले यहि कुरा देखाउछ र प्रष्ट पनि हुन आउँछ कुनै पनि दोन्दकालिन अबस्थामा ब्यारेक बाट निस्किने सैनिक अब भने चुप भएर नबस्ने पक्का छ जुनसुकै र जस्तोसुकै अबस्थामा अब ब्यारेक बाट सेना बाहिर निस्कन सक्छ
हिमाल कार्की
मलय

नमस्ते सम्पुर्ण नेपाली आमा बुबा दाजुभाइ दिदिबहिनी हरुमा
मेरो नाम हिमाल कार्की
हाल कार्यरत देश खोला पारी मलेशिया
जन्म स्थान  पुर्बी उत्तर खोटाङ धितुङ्ग 3गैरी हलेशी महादेबस्थान बाट पुर्बी गा बि स
हालैको बसोबास मोरङ्ग बिराटचौक चित्रेटोल
म एउटा साधारण पारिवारिक र परिबेस मा जन्मे हुर्केको मान्छे मेरो पढाई 2064 सालको SLC लेबल सकेर बसेको हु तेस्तै सिलसिला मा साथीहरू सङग बिदेश जाने निधो गरे 2064 साल मै बिराटनगर बाट मैले पासपोर्ट बनाएर केही दिन मा म काठमाडौं आएक थिए एप्लाइ गर्न को लागि त्याहा आए पछि मलाइ थाहा भयो म मात्रै हैन म जस्ता हजारौं युवा हरुको पनि त्याही पिडा देखे बिदेश जान को लागि हरेक मेनपावर मा लाम्बद्द लागेको देख्दा मेरो मन मा अनेकौं कुरा हरुको खुलदुली हुन थाल्यो त्याहा बाट मैले मेरो सोचाइ लाई बदल्दै भोलि पल्ट घर जान लाई  मोरङ्ग को लागि बस को टिकट बुकिङ गरे र घर गए फर्केको भोलि पल्ट मैले एउटा समाचार पत्र हेरेको थिए तेसमा एक सानो ठाउमा  लेखेको रैछ नेपाल पुलिस को लागि जवान हरुको आबस्यक्ता तेतिनै बेला APF आर्मी पुलिस फोर्स को लाई पनि आबेद्न खुलेको थियो मलाइ रहर थियो नेपाल आमा को रक्छ्या गर्छु मरे आफ्नै आमा को खातिर लडेर याही आमा को काख मा मर्छु भनेर मैले पनि आबेद्न बुझाए न भन्दै सबै कुरा राम्रो हुदैथियो आज पनि मलाइ त्यो दिन याद छ सबै कुरा सकियो सबै मा राम्रो नै गरेको थिए भोलिपल्ट हाम्रो लिखित परिक्षा थियो त्याही बेला एक जना सहि आएर सोध्नु भयो भाइ आफ्नो मान्छे कोहि छ मैले भने छैन सर तेसो भए तिम्रो यो सफल हुदैन  मैले बुझे पैसा को लागि रैछ त्यो कुरा गरेको मैए केही न बोली परिक्षा सकेर गए भोलिपल्ट न भन्दै मेरो नाम निस्किएन मेरो मन मा धेरै दु:खद भएको महसुस मैले गरे तेति बेला मैले आफ्नै धर्तीमाता नेपाल आमा लाई सम्झिएको थिए सबै गर्यो आमा थोरै सन्तान लाई ज्ञान दिन भुलेछौ यहि मनन गरे फेरि काठमाडौं आए त्याही आएर हामी नया बसपार्कमा बसेका थियौ बिहानि को काठमाडौं को चिसोले ले तातो चिया खोजी गरि रहेको थियो त्याही नजिकैको पसल मा गएर चिया खादै पत्रीका हेर्दै थिए त्याहा मेनपावर को नाम सहित बिदेश जान इच्छुक हरुले सम्पर्क गर्नु होला भनेर बिज्ञापन गरेको रैछ  मेनपावर को नाम सिद्ध बाबा ओभरसिज त्याही बाट मैले बिदेश जाने निधो गरे न भन्दै एप्लाइ गरेको एक महिना न बित्दै भिसा लाग्यो जब म आफ्नो घरपरिवार को आखा भरी आसुको ताल हुदाहुदै छुट्टिनु मन न हुदाहुदै आफ्नै आँखा मा आसुको पोखरी बनाउदै हात हल्लाउँदै बिदा भए हामी काठमाडौं आयौ अब बिदेश जाने दिन आयो बेलुका ५ बजे को टिकट थियो काठमाडौं बाट ढाका र त्याहा बाट मलेशिया को लागि जब म एअरपोर्ट पुगेर लाइनमा लामबद्द भए तेति बेला पनि मेरो मनले कतैबाट भनी रहेको थियो नजा नजा भनेर जब म प्लेन चढन लागे मेरो आँखा भरी आँसु भयो सबैले मलाइ टुलुटुलु हेरे म केही बोल्न सकिन मेरो मन भक्कानिएको थियो आफ्नो कर्म खोज्दै मलेशिया आए आफू त आए मलाइ राम्रो पनि छ कमाइ पनि राम्रै छ तर याही ठाउमा नेपाली दाजुभाइ हरुको बिजोग हुदा आफ्नै आखाले नियाल्दा मेरो मन सधै भरी रुने गर्छ अनि अफुले आफैलाइ धिकार्ने गर्छु त्याही माथी मलेशिया देशमा नेपालीको कुनै ठाँउ नै हुन्न रैछ सबैले हेप्ने तल झार्ने काम मात्रै हुदो  रहेछ अझै याहाका काले हरु सङग जिगिएर हिंड्न् सबैभन्दा गाह्रो को विषय बन्छ जाहा भेट्यो त्याही कुट्ने लुट्ने उस्तै परे मार्छन पनि यो दृश्य देख्दा आफ्नो आमा लाई के दोस दिनु तर नेपाल सरकार लाई भने म अबस्य धिकार्छु कि तीमिहरु जस्तो कपुत सन्तान पनि रैछौ आफ्नै दाजुभाइ दिदिबहिनी बेचेर पेट पाल्छौ धिकार्छ तिमी हरुलाइ
जय नेपाल आमा कपुत हैन अब सुपत को जन्म देउ
जय नेपाल आमा धन्यवाद
लेखक =हिमाल कार्की
हाल मलेशिया

विश्व भरी साइबर क्राइम बढीरहेको छ साइबर क्राइम अरुको पासपोर्ट ह्याक गर्ने अकाउन्ट् चोरी बैंक कारोबार कम्प्युटर सफ्टवेयर चोरी गर्ने र आफ्नो कब्जामा पार्ने जस्ता अपराधी हरुको बिगबिगी हुन थालेको छ हालैमा यो असर नेपाल मा धेरै देख्न सकिन्छ साइबर क्राइम बुद्दा लागेमा आजिबन जेल जानू पर्ने र छेतिपुर्ती सम्म बेहोर्नुपर्ने हुन्छ जो कोहि पनि यस्तो बाटो मा लाग्नु भनेको आफ्नो परिवार लगाएत देश लाई नै घातक हुने हुदा समयमा नै ध्यान पुर्याउनु जरुरत हुन्छ तपाईं हाम्रो छरछिमेक मा मात्रै हैन हाम्रो घर दैलो मा पनि यस्ता अपराधी हरुको चियोचर्चो बड्ने हुदा होस गरौ

- See more at: http://www.nayabato.com/archives/18776#sthash.GxIEb7wY.dpuf

नोभेम्बर 2016/ 19  तारिक 
आज मलेशिया का विभिन्न सहर हरुमा बिशाल जनप्रदसन हुने भएको छ हालैको मलेशिया सरकारले गरेको निर्णय ले याहाका जनता मा ठुलो निराशा पन ल्याएको छ हरेक सामान खरिद गर्दा सरकार लाई लेबि स्वरुप tax ट्याक्स 6% तिर्दै आउनु परेको पिडा त छदै छ तर सामान को महङ्गी तेल खाद्द्धन्न मा भारी मुल्य वृद्धि लगाएत छन हालैका दिनमा मलेशिया सरकारले धेरै भ्रष्टाचार गरेको समेत आरोप छ सरकार परिवर्तन को माग गर्दै खाद्द्न्न लगाएत सम्पुर्ण कुरा हरु सहुलियत मा पाउनु पर्ने जस्ता कुरा रहेको बताइएको छ मलेशिया बासिन्दा लाई मात्रै हैन फरिनर हरुलाइ समेत यसको असर परेको छ हालमा मलेशिया मा कार्यरत नेपाल भेत्नाम इन्डोनेशिया फिलिपिन्स भारत बङ्लादेश थाइल्यान्ड लगाएत देश हरुका कामदार हरु कार्यरत छन रिङ्गेट को भारी गिरावट का कारण कामदार आफ्नै देश तर्फ फर्कनेको लाम लाग्न थालेको छ भने मलेशिया मा कामदार को हाहाकार हुन थालेको छ कामदारको हाहाकार पछि हालका दिन मा मलेशिया मा धेरै कम्पनी हरु बन्द हुने अबस्थामा छन आजको आन्दोलन मा बिदेशी कामदार हरुलाइ बाहिर सडक छेउछाउ रातो र पहेलो कपडा लगाएर हिंड्न न पाइने भनिएको छ रातो र पहेलो कपडा आज सरकार पक्ष  र विपक्ष आन्दोलनकारी ले लगाउने भएको छ तेसैले सम्पुर्ण नेपाली आमा बुबा दाजुभाइ दिदिबहिनी हरुमा अनुरोध गर्दछौ आज कतै हिंडडुल गर्दा ध्यान दिएर हिंड्न् समेत अनुरोध गरिन्छ 

2016/11/19 तारिक मलेशिया मा सरकार बिरुद्ध विशाल नजप्रदसन हुदैछ सरकार पक्छ्य बाट पहेलो कपडा र सरकार विरुद्ध रातो कपडा मा प्रदसन हुने भएको छ मलेशिया मा कार्यरत सम्पुर्ण नेपाली दाजुभाइ दिदिबहिनी आमा बुबा हरुमा भोलि तेस्तो निशेधित छेत्र तिर प्रबेश न गर्न समेत अनुरोध गर्दछु

सोलडारिटि कप को च्याम्पियन मलेशियामा लगातार जित आफ्नो कब्जामा पार्न सफल देशको नाम उच्च राख्न सफल खेलाडी लाई जनही तीन लाख दिने सरकारको निर्णय भने पक्कै उचित छैन जस्ले घाम पानी नभनी देश को लागि लडाइँको भुमरीमा बारम्बार लडि रहे उनिहरु लाई तीन लाख दिनु भने को हातिको मुखमा जिरा भने जस्तै गर्यो सरकार ले यो दुई करोड असी लाख जनताले प्रत्यक्ष देखेकै कुरा हो तर एउटा नेता बिरामी हुन बिदेश गएर उपचारका लागि करोडौं दिन्छ स्तन क्यान्सर करोडौंको सम्पत्ति हुनेलाइ पचासौं लाख दिन सक्छ तर आफ्नो परिवार गुमाउदा पनि आफ्नो देशको नाम चम्क्याउन सबै पिडा भुलेर खेल्ने खेलाडी लाई चै किन भेदभाव गर्छौ सक्छौ भने सबैलाई तीन लाख हैन तीन रुपैयाँ देउ सरकार बाकी रकम दुई लाख उनन सय हजार नौ सय सन्तानब्बे रुपैयाँ नेता र कार्यकर्ता को उपचार गर्न छुट्टयाउ  खेलको महत्त्व कुर्सीमा बस्ने नेताकार्यकर्ता लाई के थाहा के बुझ्न्  सक्छौ र सक्यौ बिदेशी भुमिका नेपाली लाई सोध नेपालीको एउटा जित सङग बिदेशी भुमिका नेपाली लो छाती गर्वले फुलेर कस्तो हुन्छ कस्तो महशुस गरेका हुन्छ कति खुशी हुन्छ सबै दुख भुलेर पनि त्याही नेपाल को जित हेरेर रमाउछन धन्य छ हाम्रो सरकार  हाम्रो नेपाल सरकार  नेपाल आमा ले पनि सराप्छिन यो दुख र पिडा हेरेर सरकार  तेसैले जनही तीन रुपैयाँ देउ सबैलाई बाकी सबै आफै राख्नु घर बनाउ तिम्रा छोराछोरी लाई बिदेश मा पढ्न पठाउन काम लाक्छ बिदेश खेल्न जाने सङग पनि सरकारी कर लगाउ बिदेश बाट रेमिट्यान्स भित्र्याउने नेपाली कफिन को बाकशमा फर्कन्दा तेस्को पनि कर लगाउ बिदेशी भुमरीमा जति नेपालीको पसिना को खोलो बगेको छ तेस्को पनि कर लगाउ तेसैले सबैलाई तीन रुपैयाँ  देउ सरकार  मेरो अनुरोध

सोलडारिटि कप को च्याम्पियन मलेशियामा लगातार जित आफ्नो कब्जामा पार्न सफल देशको नाम उच्च राख्न सफल खेलाडी लाई जनही तीन लाख दिने सरकारको निर्णय भने पक्कै उचित छैन जस्ले घाम पानी नभनी देश को लागि लडाइँको भुमरीमा बारम्बार लडि रहे उनिहरु लाई तीन लाख दिनु भने को हातिको मुखमा जिरा भने जस्तै गर्यो सरकार ले यो दुई करोड असी लाख जनताले प्रत्यक्ष देखेकै कुरा हो तर एउटा नेता बिरामी हुन बिदेश गएर उपचारका लागि करोडौं दिन्छ स्तन क्यान्सर करोडौंको सम्पत्ति हुनेलाइ पचासौं लाख दिन सक्छ तर आफ्नो परिवार गुमाउदा पनि आफ्नो देशको नाम चम्क्याउन सबै पिडा भुलेर खेल्ने खेलाडी लाई चै किन भेदभाव गर्छौ सक्छौ भने सबैलाई तीन लाख हैन तीन रुपैयाँ देउ सरकार बाकी रकम दुई लाख उनन सय हजार नौ सय सन्तानब्बे रुपैयाँ नेता र कार्यकर्ता को उपचार गर्न छुट्टयाउ  खेलको महत्त्व कुर्सीमा बस्ने नेताकार्यकर्ता लाई के थाहा के बुझ्न्  सक्छौ र सक्यौ बिदेशी भुमिका नेपाली लाई सोध नेपालीको एउटा जित सङग बिदेशी भुमिका नेपाली लो छाती गर्वले फुलेर कस्तो हुन्छ कस्तो महशुस गरेका हुन्छ कति खुशी हुन्छ सबै दुख भुलेर पनि त्याही नेपाल को जित हेरेर रमाउछन धन्य छ हाम्रो सरकार  हाम्रो नेपाल सरकार  नेपाल आमा ले पनि सराप्छिन यो दुख र पिडा हेरेर सरकार  तेसैले जनही तीन रुपैयाँ देउ सबैलाई बाकी सबै आफै राख्नु घर बनाउ तिम्रा छोराछोरी लाई बिदेश मा पढ्न पठाउन काम लाक्छ बिदेश खेल्न जाने सङग पनि सरकारी कर लगाउ बिदेश बाट रेमिट्यान्स भित्र्याउने नेपाली कफिन को बाकशमा फर्कन्दा तेस्को पनि कर लगाउ बिदेशी भुमरीमा जति नेपालीको पसिना को खोलो बगेको छ तेस्को पनि कर लगाउ तेसैले सबैलाई तीन रुपैयाँ  देउ सरकार  मेरो अनुरोध

मलेशिया मा जारी खेलमा नेपाल च्याम्पियन बनेको छ भारी वर्षा का कारण खेल मैदान पुरै पोखरी जस्तो हुदा पनि आफ्नो जित हात पार्न खेलाडी एक कदम पनि पछि परेनन पानी कै कारण धेरै गोल गर्न बाट भने नेपाल चुक्यो बिमल र नवयुग को खुट्टा मा धेरै बल परेता पनि पानीले बल नियन्त्रण हुन सकेन

धमाकाबाट राजदुतावासलाई आरएम ५ हजार
क्वालालम्पुर । नेपाली राजदुतावास क्वालालम्पुरले गरेको अन्तक्रिया कार्यक्रममा मलेसियामा जेलजीवन बिताइरहेका नेपालीहरुलाई घर फर्काउन आरएम ५ हजार सहयोग प्राप्त भएको छ । दीपावलीको अवसरमा आयोजित परदेशी धमाका –२०१६ मार्फत उक्त रकम दुतावासलाई हस्तान्तरण भएको हो ।
परदेशी रेष्टुरेन्टका दिलकुमार केरुङबाट राजदुत निरञ्जनमान बस्न्यातलाई सो रकम हस्तान्तरण गर्नुभएको हो । परदेशी रेष्टुरेन्ट र शेर्पा किदुगका पूर्व अध्यक्ष तेन्जिङ शेर्पाको आयोजनामा सो कार्यक्रम सम्पन्न भएको थियो । कार्यक्रमबाट उक्त सहयोग दुतावासलाई हस्तान्तरण गरिएको हो । थोरै सहयोग ले पनि धेरै नेपाली ले घर जान पाउने मौका पाएका छन प्रदेशको ठाउमा दुख गरि घर परिवार को दुखको साहारा बन्न खोज्दा आफु नै दुखको भुमरीमा परेको बताउछन्

धमाकाबाट राजदुतावासलाई आरएम ५ हजार
क्वालालम्पुर । नेपाली राजदुतावास क्वालालम्पुरले गरेको अन्तक्रिया कार्यक्रममा मलेसियामा जेलजीवन बिताइरहेका नेपालीहरुलाई घर फर्काउन आरएम ५ हजार सहयोग प्राप्त भएको छ । दीपावलीको अवसरमा आयोजित परदेशी धमाका –२०१६ मार्फत उक्त रकम दुतावासलाई हस्तान्तरण भएको हो ।
परदेशी रेष्टुरेन्टका दिलकुमार केरुङबाट राजदुत निरञ्जनमान बस्न्यातलाई सो रकम हस्तान्तरण गर्नुभएको हो । परदेशी रेष्टुरेन्ट र शेर्पा किदुगका पूर्व अध्यक्ष तेन्जिङ शेर्पाको आयोजनामा सो कार्यक्रम सम्पन्न भएको थियो । कार्यक्रमबाट उक्त सहयोग दुतावासलाई हस्तान्तरण गरिएको हो । थोरै सहयोग ले पनि धेरै नेपाली ले घर जान पाउने मौका पाएका छन प्रदेशको ठाउमा दुख गरि घर परिवार को दुखको साहारा बन्न खोज्दा आफु नै दुखको भुमरीमा परेको बताउछन्

2016/09/10 राती 11बजे तिर flextronics company  मा काम गर्ने मलेशिया को जोहोरबारु  सेनाइ  मा रोडदुर्घटनापरि मा ज्यान गुमाउनु भएका    हाम्रा प्यारा स्वोर्गीय साथि बिक्रम राइ को अल्पायु  मृत्यु को अपत्यारिलो खबर सुन्दा हामी सम्पुर्ण  flex परिवार दुखित भएका छौ । उहाकोआत्माकोचिरसान्तिको कामना का साथ दुखित परिवार प्रती भगवानले  धैर्यधारण गर्ने शक्ति प्रदान गरुन् ।
हार्दिक सद्दान्जली..😂😂

मैले जस्तो माया गर्ने पाउने छैनौ अरु बोल को गित बजारमा ल्याएका छन प्रबास को बसाइँ सङगै कलाकारिता छेत्र मा पनि लिप्त छ छेत्री को अर्को एल्बम पनि बजारमा आउने तयारीमा  रहेक बताए  नेपाल मा बसेर गित गाउने रहर हुदाहुदै आफ्नो परिस्थिति को परिबन्द मा पर्दा बिदेशी भुमि छिर्नु परेको बताए उनले भने प्रदेशको पीडाले सताउछ नै आफ्नो लक्ष्य ले सधै कुन मोडमा पुर्याउछ भन्ने थाहा छैन तर संघर्स नै एउटा बिजयको यात्रा को अब सबै श्रोताको हातमा छ मेरो गित सुनेर मन पराइ दिनु भयो भने अबस्य पनि म मेरो लक्ष्य अनि श्रोताको मन मस्तिष्कमा बस्न सके म सफल भएको महशुस गर्ने छु तर बाकी श्रोता र दर्शकै भरमा पर्ने कुरा बताउनु भयो

आज दिक्तेल आयर प्रधानमन्त्रि पुष्पकमल दाहाल प्रचण्डले जयराघाटको पुल र जयरामघाट दिक्तेल बजारसम्म बाटो कालो पत्रे तत्काल निर्माण सम्पन गर्न ठेकदार तथा कन्ट्रक्सन कम्पनिलाई निदेशन दिने बचा गर्दै गएका छन । प्रधानमन्त्री ले अब पहाडी छेत्र को अध्यायन गर्नु भयो तर अब बिकाश ले भने कुन गति लिने हो अब पनि जनताको आसा निरासा मा बदलियो भने जनता को बिस्वस्नियता काहा पुग्ला त त्यो समय भने हेर्न बाकी

नाकाबन्दिको नाईके नेपाल आउदा सार्बजनिक बिदा ?

माननीय प्रधानमन्त्री ज्यु नेपाल मा सजिलो गाह्रो सबैकाम आखिर भारत लाई नसोधी नगर्ने नेपाल कुन सबिदान को कुन धारामा लेखियको छ ।
नाकाबन्दिका नाईकेलाई नेपाल आउदा यत्रो समान करोडौं को नोसानी गरेर स्वागत किन । भुकम्प ले सतायर तपाईं हामी रोयका थियौ रोयको आउको उपहार मा नेपाल राजनीतिक दल एक हुन पुगे संविधान बनाउन सफल भयो नेपाल यो सबिदान भारत लाई अपरिहार्य भयका कार बिना कसुर नाकाबन्दी गरायर हामिई समस्या मा पारेयो र उ धोती को सोज नेपाली तर्सिन छन भनेर नाकाबन्दी गरायको थियो तर वीर गोर्खाली भिमसेन थापा पृथ्वीनारायण शाहाको हामी माथी सत्यता लुकेर बसेका कारण हामी कहिलै झुकेनौ उसको हार भयो हामी गोर्खाली को निसित जित भयो ।

अहिले आयर नेपाल माथी गृध्द आँखा लगाउने चलन उस्को पहिले देखिनै छ । पटकपटक सिमापार सिमावार गरेर सताई रहेको छ ।उस्को नेपाल आउने मुख्य योजनानै आर्कै होला नेपाल लाई फाईदा हुने काम काज नल्यार कर्णाली कोशी महाकाली  जनकपुर पसुपती नाथ जस्ता धार्मिक स्थलको अब्लोकल गरि केही नेपाल का भगौडे नेता सग मिलि चलिरहेको सरकार लाई बदेलेर आफ्नो नेतितोको सकार बनाउन खोजदै छ  । यसैले आम नेपाली आमाबुबा दाजुभाइ दिदिबहिनी हरु यो कुरा सचेत हुन जरुरी देखियको छ । यो कुनै काम नभयर आयको होईन केही भगौडे नेताले महाकाली कर्णाली लिपुखेक सम्जौता गरे उहाको हस्ताक्षर माग्न आयको पनि हुन सक्छ  । यस्लाई सार्बधानिक बिधाले सम्मान होईन काठमाडौ नाकाबन्दी लगायर समान गरौ हामी सबै नेपालिको हित इजत यसैमा छ  ।

सार्बजनिक  बिदा
सार्बधानिक बिदा चीन बेलायत अमेरिक कोरीया रुस कुनै पनि देशका राष्पती आउदा नेपाल मा सार्बधानिक बिधा दिन हुदैन । यो दिन यदि बिदा दिईयो भने हामी नेपाली हौ भन्ने गर्भ गर्ने ठाउपनी रहदैन ।यो निर्णय खारेज हुन जरुरी छर यश बिषय लाई लियर भारत राष्टपती नेपाल भ्रमण आउने हैन्न्की भन्ने चिन्ता लागि रहेको होला आहोस नाअहोस यो आम नेपालिलाई चिन्ताको बिषय होईन । स्थुपिय भुटान जस्ता साना मुलुकहरू का राष्टपती नेपाल भ्रमण आय भने उतीकै सम्मान गर्नुपर्छ ।

नेपाली को पहिचान गुम्ने खतरामा
मोदि नेपाल आउदा २ दिन बिदादियो राष्टपती नेपाल आउदा किन दुईदिन बिदानदिने भन्ने मनस्थिति लाई हटायर हामि नेपाली हौ यसैले पनि हामिने कुनैपनी बिदेशी नेपाल भ्रमण आय सार्बजनिक  बिदा दिन हुन्न । यसैमा हामिनेपालीको सान र इजत छ । हामिले बिदेशी नेपाल भित्रीदा सार्बजनिक बिदा दिने चनल गराय हामी आम नेपाली वीर सहिद भिम सेन थापा बलबद्र कुभर पृथ्वीनारायण शाहा जस्ता वीर नेपालीको आत्मले शान्ती नपाउने । अझै नेपाल मा तिचलो मिचलो मची रहने राजनीति दोन्द भित्री ने  छ । नेपाल को बिकास निकास को काम पर घकेलिने समभावना देखियको छ ।

हुम्ला का मानिस ३ दिन को पैतल पछि सदरमुकाम सिमिकोट पुग्छन ।
हुम्ला जिल्लामा गाबिस सचिव हारायको करीप ५०/६० दिन भयो याहाका मानिस हरुलाई सबैकुराको अपुग नै छ काम नगरे खान मिल्दैन यहाँ तीन दिन को यात्रा लाई मध्यानजर गर्दै उहाँ हरु गाबिस सचीव हाराय सदरमुकाम कामै होलान भनेर गाबिस का मुखियाको हात बाट नागरीक्ता आयका हुन्छन सदरमुकाम कामा नै सचीव हुन्नन । यहाका मानिस हरुलाई नत सवारी जाम नत मानिस को भिड काठमाडौ मा जाम भयो भनेर नेपाल भरी बिदा दियो भने कारौड को नोक्सान हजारौ काम कारोबार थप्प हुने छ । यसैले सार्बजनिक बिदा  उपयोग देखि रहेको छैन ।

खाडिबाट  नेपाल जादा भान्सार मा लुट्ने नेपाल सरकार का कर्मचारी बिदेशी नेपाल आउदा सम्मान गर्ने ।
धनबिर बुढा जुम्ला
हाल मलेसिया
नेपाली जनप्रगतिशील मंच मलेसिया क्षेत्रीय कमेटी पेनाङ इन्चार्ज

नाकाबन्दिको नाईके नेपाल आउदा सार्बजनिक बिदा ?

माननीय प्रधानमन्त्री ज्यु नेपाल मा सजिलो गाह्रो सबैकाम आखिर भारत लाई नसोधी नगर्ने नेपाल कुन सबिदान को कुन धारामा लेखियको छ ।
नाकाबन्दिका नाईकेलाई नेपाल आउदा यत्रो समान करोडौं को नोसानी गरेर स्वागत किन । भुकम्प ले सतायर तपाईं हामी रोयका थियौ रोयको आउको उपहार मा नेपाल राजनीतिक दल एक हुन पुगे संविधान बनाउन सफल भयो नेपाल यो सबिदान भारत लाई अपरिहार्य भयका कार बिना कसुर नाकाबन्दी गरायर हामिई समस्या मा पारेयो र उ धोती को सोज नेपाली तर्सिन छन भनेर नाकाबन्दी गरायको थियो तर वीर गोर्खाली भिमसेन थापा पृथ्वीनारायण शाहाको हामी माथी सत्यता लुकेर बसेका कारण हामी कहिलै झुकेनौ उसको हार भयो हामी गोर्खाली को निसित जित भयो ।

अहिले आयर नेपाल माथी गृध्द आँखा लगाउने चलन उस्को पहिले देखिनै छ । पटकपटक सिमापार सिमावार गरेर सताई रहेको छ ।उस्को नेपाल आउने मुख्य योजनानै आर्कै होला नेपाल लाई फाईदा हुने काम काज नल्यार कर्णाली कोशी महाकाली  जनकपुर पसुपती नाथ जस्ता धार्मिक स्थलको अब्लोकल गरि केही नेपाल का भगौडे नेता सग मिलि चलिरहेको सरकार लाई बदेलेर आफ्नो नेतितोको सकार बनाउन खोजदै छ  । यसैले आम नेपाली आमाबुबा दाजुभाइ दिदिबहिनी हरु यो कुरा सचेत हुन जरुरी देखियको छ । यो कुनै काम नभयर आयको होईन केही भगौडे नेताले महाकाली कर्णाली लिपुखेक सम्जौता गरे उहाको हस्ताक्षर माग्न आयको पनि हुन सक्छ  । यस्लाई सार्बधानिक बिधाले सम्मान होईन काठमाडौ नाकाबन्दी लगायर समान गरौ हामी सबै नेपालिको हित इजत यसैमा छ  ।

सार्बजनिक  बिदा
सार्बधानिक बिदा चीन बेलायत अमेरिक कोरीया रुस कुनै पनि देशका राष्पती आउदा नेपाल मा सार्बधानिक बिधा दिन हुदैन । यो दिन यदि बिदा दिईयो भने हामी नेपाली हौ भन्ने गर्भ गर्ने ठाउपनी रहदैन ।यो निर्णय खारेज हुन जरुरी छर यश बिषय लाई लियर भारत राष्टपती नेपाल भ्रमण आउने हैन्न्की भन्ने चिन्ता लागि रहेको होला आहोस नाअहोस यो आम नेपालिलाई चिन्ताको बिषय होईन । स्थुपिय भुटान जस्ता साना मुलुकहरू का राष्टपती नेपाल भ्रमण आय भने उतीकै सम्मान गर्नुपर्छ ।

नेपाली को पहिचान गुम्ने खतरामा
मोदि नेपाल आउदा २ दिन बिदादियो राष्टपती नेपाल आउदा किन दुईदिन बिदानदिने भन्ने मनस्थिति लाई हटायर हामि नेपाली हौ यसैले पनि हामिने कुनैपनी बिदेशी नेपाल भ्रमण आय सार्बजनिक  बिदा दिन हुन्न । यसैमा हामिनेपालीको सान र इजत छ । हामिले बिदेशी नेपाल भित्रीदा सार्बजनिक बिदा दिने चनल गराय हामी आम नेपाली वीर सहिद भिम सेन थापा बलबद्र कुभर पृथ्वीनारायण शाहा जस्ता वीर नेपालीको आत्मले शान्ती नपाउने । अझै नेपाल मा तिचलो मिचलो मची रहने राजनीति दोन्द भित्री ने  छ । नेपाल को बिकास निकास को काम पर घकेलिने समभावना देखियको छ ।

हुम्ला का मानिस ३ दिन को पैतल पछि सदरमुकाम सिमिकोट पुग्छन ।
हुम्ला जिल्लामा गाबिस सचिव हारायको करीप ५०/६० दिन भयो याहाका मानिस हरुलाई सबैकुराको अपुग नै छ काम नगरे खान मिल्दैन यहाँ तीन दिन को यात्रा लाई मध्यानजर गर्दै उहाँ हरु गाबिस सचीव हाराय सदरमुकाम कामै होलान भनेर गाबिस का मुखियाको हात बाट नागरीक्ता आयका हुन्छन सदरमुकाम कामा नै सचीव हुन्नन । यहाका मानिस हरुलाई नत सवारी जाम नत मानिस को भिड काठमाडौ मा जाम भयो भनेर नेपाल भरी बिदा दियो भने कारौड को नोक्सान हजारौ काम कारोबार थप्प हुने छ । यसैले सार्बजनिक बिदा  उपयोग देखि रहेको छैन ।

खाडिबाट  नेपाल जादा भान्सार मा लुट्ने नेपाल सरकार का कर्मचारी बिदेशी नेपाल आउदा सम्मान गर्ने ।
धनबिर बुढा जुम्ला
हाल मलेसिया
नेपाली जनप्रगतिशील मंच मलेसिया क्षेत्रीय कमेटी पेनाङ इन्चार्ज

फुटबल हारेको रिस पोख्न दुई युवकको हत्या भएको खुलासा
 विराटनगर : मोरङको लेटाङभोगटेनी–५ मा १५ गते राती दुई युवकको हत्या गरेको अभियोगमा १० जनालाई प्रहरीले पक्राउ गरेको छ। घटनाका मुख्य योजनाकारदेखि घटनामा संलग्नहरुलाई प्रहरीले बिभिन्न मितिमा पक्राउ गरी बिहीबार सार्वजनिक गरेको हो।
तिहारको अवसरमा हुने मगरहरुको हुर्रा नाच हेर्न भाइटीकाको अघिल्लो दिन लेटाङ पुगेका केराबारी ९ का सोनम गुरुङ र दिपेन गुरुङलाई लेटाङका १० युवाले पुरानो रिसिइबी साँध्ने उद्देश्यले आक्रमण गरेका प्रहरीले प्रारम्भिक अनुसन्धानबाट पत्ता लगाएको छ।   आक्रमणमा परेका सोनम र दिपेनको विराटनगरस्थित नोबेल अस्पतालमा उपचार गराउने क्रममा १६ गते बिहान मृत्यु भएको थियो। हत्यामा संलग्नको आशंका गरिएकामा लेटाङ –५ का ध्वाँसे भनिने लिलबहादुर मल्ल ठकुरी (३८), लेटाङ ४ धोबीटोलका डुक्पा भनिने कपिल चेम्जोङ (१८), लेटाङ ५ का निश्चल मगर (२०), सन्तोष विश्वकर्मा (१८), विक्रम मगर (१८), उत्तम शाही (१९), कुमार बस्नेत (२३), चलाखे भन्ने सविन राई (१७), विरे भनिने आदित्य मगर (१८) र रुपन राई (२०) रहेका छन्। घटनामा ध्वाँसे भनिने लिलबहादुर मल्ल ठकुरीले छुरा हानेको खुलेको प्रहरीले जनाएको छ।
बिहीबार पत्रकार सम्मेलन गरी जिल्ला प्रहरी कार्यालय मोरङका प्रमुख सन्दीप भण्डारीले टोल–टोलबीचको ग्याङ फाइट हुँदा ती युवाको हत्या भएको बताए। उनले घटनामा संलग्नहरुलाई जिल्ला अदालतबाट १० दिने म्याद थप गरी अनुसन्धानमा राखिएको जानकारी दिए। आरोपितहरुले हत्या गरेको स्वीकार गरेको प्रहरी प्रमुख सन्दीप भण्डारीले बताए।

भारतीय राष्ट्रपति प्रणव मुखर्जीको नेपाल भ्रमण र त्यसबाट आम व्यक्तिमाथि उत्पन्न कठिनाइबारे सञ्चारमाध्यममा प्रशस्त समाचार आएका छन् । स्वयं पनि संवेदनशील व्यक्ति भएकाले सम्भवतः राष्ट्रपति मुखर्जीका लागि यी टिप्पणीहरू त्यति सुखद र रुचिकर लाग्ने छैनन्, यद्यपि यो पहिलो अनुभव पक्कै पनि हैन उनले चार वर्षअघि यो पद सम्हालेपछि । अर्को अतिथि राष्ट्राध्यक्षको सुरक्षासँगै उनका निर्धारित कार्यक्रम कार्यान्वयनको जिम्मा नेपाल सरकारको हो र त्यसमा सफलता–असफलता तथा त्रुटिको समस्त जिम्मेवारी उसको बन्न जान्छ । आतिथेय मुलुक नेपालमा विगत १२ वर्षमा फस्टाएको उद्योग सहिदको हो । सशस्त्र विद्रोहको नेतृत्व गरेको माओवादीले हिंसात्मक द्वन्द्वमा आफ्नातर्फका मारिएका सबैलाई सहिद घोषणा गरेको छ । झन्डै सात हजारभन्दा बढीलाई सहिद उपाधिसँगै उनीहरूका परिवार तथा आफन्तलाई जनही १० लाखको हिसाबले राष्ट्रको ढुकुटीबाट तिरेको छ । त्यो सिलसिलाले निरन्तरता पाइ नै रहेको छ । मधेस आन्दोलनमा अर्को एउटा समूह थपियो सहिदहरूको । अनि संविधान जारी हुने प्रकृयामा तथा जारी भएपछिको चरणदेखि जबर्जस्ती नाकाबन्दी गराउने सिलसिलामा थप ६० जना सहिद उत्पादित भए । सहिदले मृत्युमा सम्मान हासिल गर्दछ र उसले आफ्नो परिवार या आफन्तलाई केही लाख रुपैयाँ दिलाउन हैन, समस्त मुलुकको लागि उसले प्राण उत्सर्ग गरेको मानिन्छ । तर नेपालमा आन्दोलनमा मारिने हरेक कार्यकर्तालाई सम्बन्धित दलले सहिद घोषणा गरेर, गराएर ‘सहिद' शब्द र मान्यताको अवमूल्यन गरेका छन् । देशको महान् नागरिक हैन, पार्टीका कार्यकर्तालाई सहिद मानिएको छ । द्वन्द्वमा राज्यलाई प्रतिनिधित्व गर्दै कर्तव्यपरायणताका क्रममा ज्यान गुमाएका सुरक्षाकर्मीहरूलाई राज्य ढुकुटीबाट सुविधा र मर्नेहरूलाई सहिदको दर्जा नदिएर सरकारले विगत १० वर्षमा दोहोरो मापदण्ड अपनाएको छ, आपत्तिजनक रूपमा । सहिद सत्ता परिवर्तनको हैन, व्यवस्था र युग परिवर्तनको वाहक हुन् । उसलाई ‘मार्ने' राज्य तथा व्यवस्था र त्यो ‘सहिद' को अस्तित्व सँगसँगै अगाडि बढ्दैन । तर विगत १० वर्षको अभ्यासमा ‘सहिद' लेनदेनको पात्र बनेको छ, उसको संख्या बढेको छ, तर ऊ अपमानित छ । - See more at: http://www.annapurnapost.com/news/58161#sthash.G92bBuPI.dpuf

यही मिति २०७३ साल कार्तिक १६ गतेका दिन मुडुला कार्की सेवा समाज संस्थामा आबद्ध रहि हाल मलेसियामा कार्यरत दाजुभाइ दिदिबहिनीहरुको टिकाको अबसरपारी भेटघाट भयो उक्त भेटघाटले सबैमा खुशिको महसुस सँगै दाजुभाइ दिदीबहिनीको सु मधुर सम्बन्धलाई स्थापित गर्न २०७३ सालको शुभ दिपावली चाडले हामी मलेसियामा कार्यरत परिवार लगायत विभिन्न देश तथा बिदेशी भुमिमा कार्यरत सन्ततिमा पनि खुसिको महसुस प्रदान गरेको कुरा मलेसिया परिवारले आत्म साथ गरेका छौं।मुडुला कार्की सेवा समाजको स्थापना कालदेखि बिदेशी भुमिमा भएता पनि यहोरात्र संस्था प्रतिको अघातमाया र भाईबन्धुत्त्वको प्रगाढ सम्बन्ध लाई स्थापित गर्दै धर्म सुनिश्चितता को निमित्त आफ्नो अमुल्य समय संस्थामा दिनुभएका सम्पुर्ण मुडुला कार्की  परिवारमा मलेसिया शाखा समिति हार्दिक कृतज्ञता प्रकट गर्दछ।
संस्था लाई उच्च मनोबलका साथ अगाडि बढाउन र आफ्नो भाईबन्धुको प्रगाढ सम्बन्ध पुर्खेउली पहिचान सहित बिश्वभरि छरिएका सम्पुर्ण मुडुला कार्की परिवारलाई दुखमा सहयोग गर्नुपर्ने कुरालाई सिर्योधार्य गरी संस्था लाई सहयोग पुगाउने हेतुले मलेसियामा कार्यरत परिवारको भेटघाट सँगै संस्था को बारेमा बिभित छलफल सँगै मलेसिया शाखा समितिकै सेरोफेरोमा रहि बचत कोष स्थापना गरिएको कुरा जानकारी गराउँन चाहान्छौं।
भेटघाट मा सरिकहुनु भएका परिवार मध्यबाट जेष्ठ परिवार श्री कपिल कार्की बाल्दर ज्यु को संयोजकत्वमा गठित बचत कोष स्थापना भएको छ।उक्त बचत कोषमा विभिन्न जिल्लामा बसोबास गरिआयका मुडुला कार्की दाजुभाइ दिदिबहिनीहरुको उपस्थिति सँगै तपसिल बमोजिमका प्रस्ताव सहित निर्णय सर्बसहमत पारीत गरिएको थियो।
प्रस्ताव न:१,मलेसियामा कार्यरत इच्छुक दाजुभाइ दिदिबहिनी हरुले यस् बचत कोषमा मासिक रकम कति आर•याम• जम्मा गर्ने सम्बन्धमा?
निर्णय न,१:यस् बचत कोषलाई स्थापना देखि संन्चालन गरि आबश्यक्ता अनुसार आर्थिक रकमलाई थपघट गर्न सकिने हाललाई मासिक १० तारीख सम्म प्रती परिवार १०आर•याम•जम्मा गर्ने निर्णय पारित गरिएको छ।
प्रस्ताव न:२,यस् बचत कोषको आर्थिक मासिक तोकिएको रकम कहाँ जम्मा गर्ने सम्बन्धमा?
निर्णय न२,यस् बचत कोषको तोकिए बमोजिमको रकम मलेसिया शाखा कोषाध्यक्ष श्री बाल्दर कार्की (कपिल)ज्युको बैकिङ्ग खातामा जम्मा गर्ने निर्णय सहमति गरिएको छ।
प्रस्ताव न ३,यस् बचत कोषमा जम्मा भै आएको आर्थिक रकम परिचालन सम्बन्धमा?
निर्णय न,३:यस् बचत कोषमा जम्मा भै आएको आर्थिक रकम मुडुला कार्की सेवा समाज संस्था मै परिचालन गरिने तर आबश्यक्ता अनुसार भै परिआउने समस्यामा मात्रै यो रकम परिचालन गरिने छ,साथै यस् बचत कोषमा आबद्ध भै मलेसिया मा कार्यरत भाईबन्धुको समस्या लाई पहिलो प्राथमिकतामा राखिनेछ।अत:यस् बचत कोषमा आबद्ध हुन न सक्ने परिवार को निमित्त यो बचत कोषमा भएको आर्थिक रकम सहयोग स्वरुप उपलब्ध गराउँन न सकिने निर्णय गरिएको छ।साथै यस् कोषमा १०००(एक हजार )जम्मा भएमा मुडुला कार्की सेवा समाजको खातामा पठाउने निर्णय भएको छ।
यस् बचत कोषमा आबद्ध भै आर्थिक रकम जम्मा गरिएको छ जसमध्य
१,बाल्दर कार्की कपिल रु,१०|१महिनाको
२,रोहित कार्की कैलाली रु,३०|३ महिनाको
३,फरिण्द्र कार्की          रु,१०|१,,,,,
४,प्रबिण कार्की            रु,१०|१,,,,,
५,प्रकाश कार्की गाउँले   रु,५०|५,,,,,
६,कृष्ण कार्की सानू       रु,२०|२,,,,
७,मनोज कार्की सुनसरी रु,१०|,,,,
८,टेक बहादुर कार्की रु,१०|,,,,
९,अस्मित कार्की इलाम रु,१०|,,,,
१०,तारा कार्की कैलाली रु,१०|१,,,,
११,भगवती कार्की सुनसरी रु,२०|२,,,,
१२,गणेश कार्की कैलाली रु,२०|२,,,,
१३,बम ब कार्की कैलाली रु,१०|१,,,,
१४,टिकाराम कार्की कैलाली रु,१०|१,,,,
१५,लालबहादुर कार्की कैलाली रु,१०|१,,,

पुनस्त्त:मलेसियामा कार्यरत दाजुभाइ दिदिबहिनी हरु यस् बचत कोषमा आबद्ध हुन इच्छुक परिवारलाई स्वागत गरिएको छ।मलेसिया को राजधानी कोलालम्पुर को भिड र गन्तव्य स्थानमा सहजै पुग्न असम्भव भएका हाम्रो संन्ततिलाई ऋषिब गरि सम्पर्कमा ल्याउन विशेष सहयोग गर्नुहुने सिन्धुली जिल्ला निवासी  कृष्ण कार्की सानु ज्यु प्रती धन्यवाद व्यक्त गर्दछौ।

आज तिहार को अन्तिम दिन यानी कि भाइ टीका धुमधाम सङग देश देखि लिएर बिदेशी भुमि मा पनि नेपाली चेली बाट दाजुभाइ हरुले टीका फुलामाला लगाउदै मनाइन्दैछ आज माइती नहुने दिदिबहिनी हरुले माइती बनाइ टीका लगाइ दिएका छन भने प्रदेश मा दाजुभाइ हरुले आफ्नो चेली बनाउदै टीका लगाउनु हुदैछ आज को दिन ले चेली माइती को सम्बन्ध लाई सातौं जुनि सम्म लाई एउटा पबित्र नाता दिदीबहिनी र दाजुभाइ को नाता लाई मजबुत बनाउने छ

लक्ष्मीपुजा हिन्दुहरु मा नै किन फरक तरिकाबाट मनाएको  भेटिएको छ नेपाल भारत लगाएत देश हरुमा गाई तिहार को दिन मा गाइको पुजा गरि बेलुका लक्ष्मी को पुजा गरि मनाइन्छ तर मलेशिया मा भने फरक भेट्न् सकिएको छ कुकुर तिहारको दिनलाई यहाँ बसोबास गर्ने हिन्दुहरुले लक्ष्मीपुजा गर्दै आएको देखिन्छ हिन्दुग्रन्थमा हेर्ने हो भने गाइतिहार को दिनलाई नै लक्ष्मीपुजा हो भन्ने उल्लेख छ तर हिन्दु हरुमा नै एति भिन्नता देख्न सकिन्छ मलेशिया मा कार्यरत धेरै नेपाली हरु पनि दोधार मा पर्ने गरेको भेटिएको छ

लक्ष्मीपुजा हिन्दुहरु मा नै किन फरक तरिकाबाट मनाएको  भेटिएको छ नेपाल भारत लगाएत देश हरुमा गाई तिहार को दिन मा गाइको पुजा गरि बेलुका लक्ष्मी को पुजा गरि मनाइन्छ तर मलेशिया मा भने फरक भेट्न् सकिएको छ कुकुर तिहारको दिनलाई यहाँ बसोबास गर्ने हिन्दुहरुले लक्ष्मीपुजा गर्दै आएको देखिन्छ हिन्दुग्रन्थमा हेर्ने हो भने गाइतिहार को दिनलाई नै लक्ष्मीपुजा हो भन्ने उल्लेख छ तर हिन्दु हरुमा नै एति भिन्नता देख्न सकिन्छ मलेशिया मा कार्यरत धेरै नेपाली हरु पनि दोधार मा पर्ने गरेको भेटिएको छ

मलेसियामा तीन नेपालीलाई मृत्युदण्डको सजाय, 

कात्तिक १३

मलेशिया बाट हिमाल कार्की लेख्नु हुन्छ कठै मेरो देश आफ्नै बाट लुछिए छ 

नेपाली हरु को दोस्रो ठुलो पर्व तिहार आज बाट सुरु भएको छ आज काग तिहार विशेष गरि आज काग को पुजा गरि यो पर्व मनाइन्छ काग लाई मिठो फलफूल हरु खान दिएर यो पर्व लाई देश देखि बिदेश सम्म मनाइने गरिन्छ जुन ठाउमा नेपाली भए ता पनि रहे पनि आफ्नो परम्परा लाई निरन्तरता दिदै आएका छन प्रबास मा हुने हरु ले पनि आज देखि आफ्नै जन्मभुमि मा न भए पनि साथीहरू सङग खुशी साटा साट गर्दै मनाइन्छ

विवाह गरेको केहि दिनमै आफ्नो यौवन र खुशि हरुलाई उधारो राखी खाडी मरुभूमि जान त्रिभुवन विमानस्थलमा लाग्ने अत्यास लाग्दो देशका नौजवान निर्दोष युवा हरुको निरश लाईन र भिडले नै भन्छ:- भिल्लाका देशमा मिल्किन्छ्न मणि पनि आफ्ना सबै चाहना हरु लाई बन्दक बनाउदै भोलि को सुन्दर बिहानी को आगमन को पर्खाइ मा लामबद्द भै लाइन बसेको देख्दा पनि मुटु को धड्कन पनि बन्द भएको देख्छु तर त्यो भोलि को सुन्दर बिहानी थोरै युवा को जीवन मा एउटा बिहानी बनेर आउँछ भने धेरै को जिन्दगी मा त्यो बिहानी को कहिले आगमन हुदैन घर देखि को यात्रा आफ्नो परिवार लाई साहुको बन्दकी राखी हिड्ने छोराछोरी कफिन मा फर्केका पनि धेरै छन आफ्नै देश मातृभूमि छोडन नसकी नसकी उचालिने पाइला पनि उचाल्न सकिन्दैन लाक्छ मातृभूमि आमा ले नजाउ बाबू न जाउ यो आवाज सुन्दा सुन्दै पनि बाध्यता र बिवस्ता ले म त्यो उचाइ मा हुन्छु जाहा जाहा एउटा कल्पना जस्तो अनुभुती मात्रै हुन्छ

लोकमान कार्की लाई नियुक्ति गर्ने बेला मा नियुक्ति गर्नेलाइ चाहिँ किन हुदैन कार्बाइ आज सम्म जति पनि भ्रष्टाचार भएको छ नेपाल मा सबै को मिलेमतो मा नै भएको छ एक ले अर्को लाई खुट्टा तान्ने काम धेरै भै सक्यो तत्कालीन प्रधानमन्त्री प्रचण्ड लाई पनि त कार्बाइ हुनु पर्ने हो तर यो हुन सक्दैन रामशरण महत लाई किन हुन्न कार्बाइ सकिन्छ सबैलाइ सम्मान रुपले कार्बाइ अगाडी बढाइयोस जनताको आखामा छारो हालेको धेरै भयो अब त्यो हुन सक्दैन नेपाल लाई भ्रष्टाचार मुक्त गर्न को लागि नया नीति लागू गरियोस् एउटा लाई मात्रै कार्बाइ भएको खण्ड मा भोलि देश सङ्कट अबस्था मा जानू भन्दा पहिले नै सोच्नु जरुरी देखिन्छ

Google + पटक पटक धोका र सास्ती पाउँदा पनि पटक्कै नचेत्ने उदाहरण नेपालका राजनीतिकर्मीमात्र हैनन् स्थायी सरकार भनिने कर्मचारी संयन्त्र पनि त्यसैको पर्याय भइसकेको छ । सत्ताधारीले सुकै दाबी जे गरे पनि भारतसँग कुन बेला के कुरामा किन खटपट पर्छ कसैले पनि अनुमान गर्न सक्तैन । नेपालीलाई दुःख दिन त नयाँ दिल्ली नै पनि बांगिन पर्दैन । छेउछाउका ‘रोटीबेटीको सम्बन्ध’ हुनेहरूकै वक्रदृष्टि काफी हुन्छ । कुनै नाकाको सीमा सुरक्षा बलको तल्लो दर्जाको अधिकृतलाई झोँक चलेमात्रै पनि सीमावारि हाहाकार मच्चिन थालिहाल्छ । नेपालले धम्की दिएर वा घुर्की लगाएर भारतीय व्यवहार बदल्न सक्तैन । छिमेकी फेर्न पनि मिल्दैन । यसैले शासकहरूको बुद्धि भए सितिमिति सानोतिनो झड्काले हल्लिन नपर्ने बन्दोबस्त मिलाउनु पर्थ्यो । विडम्बना, नेपालको शासन संयन्त्र हाँक्नेहरुमा भने गएको वर्षमात्रै पनि त्यत्रो हन्डर खाँदासमेत पटक्कै चेत पलाएको रहेनछ । नत्र, गएको वर्षभन्दा भण्डारण क्षमता बढाएर सकेसम्म लामो समय धान्न सक्नेगरी पेट्रोलियम पदार्थ मौज्दात राख्नुपर्नेमा कुल क्षमताको करिब एक तिहाइ पनि नराख्ने मूर्खता पक्कै गर्ने थिएनन् । नेपालमा पेट्रोलियम पदार्थको कारोबारमा सरकारी स्वामित्वको नेपाल आयल निगमको एकाधिकार छ । अभावका बेला तस्करीबाट पेट्रोलियम आपूर्ति गरेर कालोबजारमा किनबेच गर्न बरु सरकार राजी हुन्छ तर निजी क्षेत्रलाई व्यवस्थितरूपमा इन्धनको कारोबारमा संलग्न गराउन इच्छुक हुँदैन । नेपालको निजी क्षेत्र पनि फटाफट नाफा हुने र जोखिम लिन नपर्ने वस्तुको व्यापारमा बढी रुचि राख्छ । औषधि उद्योगमा लागु पदार्थ लुकाउने अभ्यास बिस्तारै नेपाली उद्योग र व्यापारको प्रवृत्ति बन्दै जाने जोखिम एकातिर बढेको छ भने अत्यन्त आवश्यक जीवनदायिनी औषधिसमेत बेला न कुबेला ‘अघोषित’ नाकाबन्दी लगाउने मुलुकबाटै आयात गर्नुपर्छ । अर्कातिर, चीनसँग इन्धनको कारोबार हुने लक्षण पनि छैन । त्यसमाथि चीनबाट पेट्रोलियम पदार्थ आयात गरेर लामो समय धान्न सकिँदैन । यस्तो अवस्थामा त भण्डारण क्षमताको शत प्रतिशत मौज्दात राख्ने व्यवस्था मिलाउनुको विकल्प थिएन । त्यसमाथि जाडो याम सुरु भएको छ । पेट्रोलियम पदार्थको खपत जाडोमा बढी हुन्छ । तैपनि, देशभर ७१ हजार ६ सय ३ किलोलिटर पेट्रोलियम पदार्थ स्टक हुनुपर्नेमा हाल २७ हजार ३ सय ६८ किलोलिटरमात्रै डिपोमा रहेको छ । डिपोमा बस्ने कर्मचारीले स्टक बढाउनुको साटो भारतबाट आयात गरिएको पेट्रोलियम पदार्थको गाडी नै पम्पमा पठाउने गरेपछि स्टक नबढ्नु स्वाभाविकै हो । तर, यस्तो अवस्था कायम राख्नु नेपाल आयल निगमका लागिमात्र हैन राष्ट्रकै लागि पनि बुद्धिमानी हुँदैन । दीर्घकालीन समाधान त पेट्रोलियम पदार्थको खपत सकेसम्म घटाउने र जलविद्युत् तथा अन्य वैकल्पिक ऊर्जाको विकास तथा उपभोग बढाउनु नै हो । तर, वैकल्पिक ऊर्जाको असीम सम्भावना भए पनि त्यसको व्यवस्थामा नेपालमा सधैँ नै छेपाराको उखान दोहोरिने गरेको छ । संकट पर्दा यो गर्ने र त्यो गर्ने भनिन्छ तर अलिकति सजिलो भएपछि ‘सबै बिर्सेर पुच्छरमा हात’ सुरु हुन्छ । नजाने यो दुश्चक्र कहिले तोडिने हो ? भण्डारण क्षमता तत्काल बढाउन सकिँदैन तर निगमका सबै डिपो र निजी पेट्रोल पम्पहरूमा तेल भरेर मौज्दात राख्न त सकिन्छ । अन्तर्राष्ट्रिय बजारमा भाउ घटबढ हुँदा निगम र पम्मवालालाई घाटा हुने डरले मौज्दात नराखिएको हो भने त्यसको बरु क्षतिपूर्तिको व्यवस्थाका कोष खडा गरे हुन्छ तर पेट्रोलियम पदार्थ त क्षमता भए जनि भण्डारमा मौज्दात राख्नै पर्छ । मन्त्रिपरिषद्ले पनि यसमा विशेष ध्यान दिनुपर्छ । विहार विधान सभाको चुनाव ताका नेपालका पेट्रोल पम्पमा गाडीको ताँती लागेको देखिन्थ्यो । सन् २०१७ को सुरुमा उत्तर प्रदेश विधान सभाको चुनाव छ । नेपालमा जति चर्को स्वरमा भारतको विरोध गर्नसक्यो उति ठूलो राष्ट्रवादी ठहरिएजस्तै भारतमा राष्ट्रवादी ठहरिन नेपाललाई हेप्न र दुःख दिन सक्नुपर्छ । बिस्तारै चुनावी वातावरण बन्दै जाँदा नेपाल विरोधी नारा पनि लाग्दै जानेछ । यहीसमेत बुझेर त होला मधेसी मोर्चाले छठपछि आन्दोलन गर्ने धम्की दिइसकेको छ । सरकार यी सबै परिस्थिति र घटनाक्रम बुझेर अबुझ बनेको देखिनु शुभ संकेत हैन । तैपनि, हामी शासकहरूलाई नेपालीले आउने हिँउदमा अर्को ऊर्जा संकट बेहोर्न नपर्ने गरी पेट्रोलियम पदार्थको मौज्दात राख्न सरकार, आयल निगम तथा निजी पम्पवालाले समेत सहकार्य गरेर बन्दोबस्त मिलाउन ढिलो नगर्नु बुद्धिमानी हुनेछ भन्ने आग्रह गर्छौँ । आगे सत्ताधारीको जो मर्जी

nigoro सुनसरी/ डाँगीहाट ३ त्रीवेणी चौककी मिना राजवंशीका श्रीमान वैदेशिक रोजगारीमा छन । उनको सामान्य घरखर्च चलाँउन र चार जना छोरीको शिक्षा दिक्षामा श्रीमानकै पैशाले पुग्छ । तर, उनी घरमा टिभी र सिरीयल हेर्दै फर्सदमा तेतिकै बस्दिनन् । उत्तरी मोरङको भावन्ने जंगलमा निगुरो टिपेर पुर्व– पश्चिम राजमार्गको भावन्ने बजारमै निगुरो बेच्छिन मेहनति मिना । विहान साढे सात बजे घरबाट निगुरो खोज्न जंगलमा व्यस्त हुनु अगाडी पनि व्यस्त हुन्छिन राजवंशी । विहानको घरको सरसफाइ गर्नु । आफैलाइ र छोरीहरुलाइ खाना तयार गर्नृ । र, विद्यालय जानलाइ छोरीहरुलाइ तयार गर्नु । यस्तै कामहरु सकेर साइकलमा आधा घण्टाको पाइडल मारेपछि राजवंशी भावनी जंगलमा छिर्छिन । जंगल छिर्दा एउटा सामान्य मजेत्रो र झोला बोकेर जाँने उनी ५ घण्टा जंगलमा विताएर फर्कदा थोरैमा ३० मुठा निगुरो बोकेर निस्कन्छिन् । विहान साढे सात बजे घरबाट निस्कने राजवंशीको घर फर्काइ पनि बेलुकाको साढे सातै हुन्छ । मोरङकै वविया विर्ता २ गोइगडा कि अमृता चौधरीको दैनिकी पनि मिना राजवंशीसँगै मिल्छ । चार जना स्कुले सन्ताकि आमा उनि लगभग विहान ६ बजे नै घरबाट निस्कन्छिन । आधा घण्टा हाराहारीको साइकल सवारी पछि भावनी जंगल छिरेर ३०–४० मुठा निगुरो भेला पारेर ल्याँउछिन । र, बेलबारी पर्तिर मुल सडकमै पर्ने जंगल विचको भावनी बजारमा बेच्न राख्छिन् । १ बजेदेखि सडकमा निगुरो बेन्च राख्ने चौधरी बेलुका ७ बजेससम्मै बेच्छिन । सडकमा गुड्ने साइकल, मोटरसाइकल देखी कार अनि सार्वजनिक बसहरुबाट यात्रुहरु ओर्लिएर चौधरीको निगुरो किन्छन् । यसरी निगुरो सकाएर घर पुग्दा लगभग साढे सातै बजेको हुन्छ । भावनीको जंगलमा निगुरो खोजेर सडकमा बेच्न मिना राजवंशी र अमृता चौधरी मात्रै हैन एउटा लामै ताँती लागेको हुन्छ । जसरी निगुरो बेच्नेको ताँती रहन्छ त्यसैगरि किन्नेको पनि उस्तै ताँती रहन्छ । दर्जन बढि महिलाहरु यसरी सडकमा निगुरो बेच्दै आफ्नो घरखर्च बटुल्छन । बेच्नेहरु सबै स्थानिय चौधरी आदिवासी महिलाहरु छन् । दशैको टिकाको पर्सिपल्ट पनि उनिहरु निगुरो बचिरहेका थिए । niguro2१२ घण्टा खटाइ ६ सय कमाइ मिना राजवंशी र अमृता चौधरी जस्तै सबैजसो महिलाहरु १२ घण्टा निगुरो कर्ममा खट्छन । विहान घरबाट हिँडेको १२ घण्टामा घर आँउने मिना राजवंशीको औसत कमाइ ६ सय रुपैयाँ हुन्छ । हुन त बढिमा १६ सय सम्म कमाइ भएका दिनहर पनि हुन्छन । तर, त्यसको लागी जंगलमा धेरै निगुरो भेटिनु परो र तत्कालै विक्री हुनु पर्यो । ‘धेरै सयम राख्यो भने त निगुरो ओइलिजान्छ र बासी भन्छ त्यती लाँदैन किन्ने हरुले’, राजवंशी आफ्नो अनुभव सुनाँउछिन, ‘निगुरो कतै बासि हुन्छ ? हुँदैन । तर, ओइलायो भने २० मुठा मत्रै बिख्छ ।’ प्रति मुठा २० रुपैया दामको निगुरो नबिकेमा १५ रुपैयाँमा पनि बेचेर खर फर्कदा थोरै कमाइ भएको राजवंशीको भनाइ छ । भावनी मै निगुरो बेच्दै बोलेकि राजवंशीले भनिन्, ‘कहिले त घरपुग्दा ३०० मात्रै हुन्छ ।’बढिमा ८०० रुपैयाको निगुरो बेच्ने अमृता चौधरीले त १५० मात्रैको निगुरो बेचेको पनि अनुभव सुनाइन् । भन्छिन, ‘बन्दिको बेला कम गाडी गुड्छ त कमै बिख्छ ।’ पार्टटाइम पेशा जसको कमाइले खर–घडेरी किन्न सजिलो पार्यो वैदेशीक रोजगारीमा खाडी रहेका आफ्ना श्रीमानको पैशामा निगुरो बेचेको पैशा थपेपछि मिना राजवंशीले १ कट्ठा २ धुर घडेरी किनिन् । चार जना स्कुले छोरीहरुसँगै बसेर आफ्नो २ कट्ठा खेतमा खेतीकिसानी गर्ने राजवंशी असार र श्रावणमा धान रोपाँइमा व्यस्त हुन्छिन । कात्र्तीक र मंशिरमा धान काट्न र थन्क्याउन खट्छिन । बाँकि समय हरेक दिन हरेक हप्ता र हरेक महिना जंगलमा निगुरो टिप्न र निगुरो बेचेर सडकमा पैशा टिप्नमा व्यस्त हुन्छिन् । सोधेको कुरा खुलेर बोल्ने पौरखी राजवंशी हाँस्दै भन्छिन ‘मेरो जागीरमा विदा हुँदैन ।’ अमृता चौधरीलाइ त निगुरो व्यापार ठुलो बैकल्पिक आम्दानी भएको छ । कहिले निर्माण क्षेत्रमा काम गर्ने त कहिले खेतीकिसानी काममा व्यस्त हुने चौधरीका श्रीमान पनि कहिलेकाँहि आफै श्रीमतीसँगै निगुरो बेच्न आँउने चौधरीले बताइन् । २ बिगाहा अर्काको खेत अधिँयामा कमाउने चौधरी दम्पत्तीको आफ्नो बस्ने घर समेत साहुकै थियो । दुइ बर्ष अगाडी मात्रै आफुले बस्दै आएको घर आफ्नु भएको चैधरीले खुलाइन् । निगुरो बेच्दाबेच्दै बोल्न राजी भएकि चौधरीले भनिन्, ‘मेरो सासु पनि यहि घरमा जन्मेको हो । बल्ल बल्ल म र मेरो श्रीमानले साहुलाइ २ लाख दिएर घर आफ्नै बनाएको ।’घर–घडेरी जोड्न सहायक भएको निगुरो आम्दानीले चौधरी चेलिहरुलाइ फाइनान्सबाट ऋण खान र किस्ता तिर्न पनि निगुरो उद्यम सहायक भएको छ । राजवंशीले जीवन विकास र सहारा नामक दुइटा फाइनान्सबाट ल्याएको ऋणको किस्ता तिर्न निगुरो व्यापारले सहज भएको छ । उता, अमृता चौधरीले साहुबाट घर उकास्न र घडेरी किन्न फरवार्ड र सहरा भन्ने संस्थाबाट ल्याएको ऋणको किस्ता समयमै तिर्न निगुरो व्यापार सहयोगी भएको छ । भन्छिन, ‘छोराछोरी पढाउन र किस्ता तिर्न निगुरोले राम्रो गरेको nigoro1छ ।’ ‘घाटा त हुँदैन नि ?’ छोराछोरीलाइ स्कुल पठाँउन, घरखर्च चलाँउन र घर–घडेरी किन्न सघाउने निगुरो व्यापारमा पछिल्लो समयमा करेसामा लाँउने सागको व्यापारले भने थोरै घाटा गरेको निगुरो बेच्ने चौधरी चेलीहरु बताँउछन् । ‘घरमा हुने रायोको साग र लुरे साग सस्तो हुँदा हाम्रो कम बिक्न थालेको छ,’ अमृता चौधरी भन्छिन, ‘जंगलको साग निगुरोमा केमीकल हुँदैन तर घरकोमा हुन्छ । यो बुझ्नेले हाम्रो निगुरो किन्छ । नबुज्नेले रायोको साग र लुरे सागै किन्छ ।’ लगभग एक घण्टाको निगुरो व्यापार बारेमा गफिएर यो संचारकर्मीको प्रश्न सकिए पछि अब तपाँइहरु प्रश्न गर्नुस भन्दा अमृता चौधरी मुस्कुराइन मात्रै । मिना राजवंशीले भने प्रशन गरिनः ‘निगुरो बेचेको कुरा सम्चार हँुदा हामीलाइ घाटा त हुँदैन नि ?

लोक गायक प्रेम बिवश राना छेत्री आफ्नो कलालाई मलेशिया बाट निरन्तरता दिदै आफ्नो भबिस्यको खोजी मा हुनुहुन्छ हामी सबैले वहाँ को गित लाई एक पल्ट अबस्य हेरेर सहयोग गरौ पुरान्धारा ७ बैसेरी दाङमा जम्नु भएका विशाल पुन मगरको आफ्नो वास्तविक जिवनमा आधरित पहिलो लोक दोहोरी गित कसैको माया पाइन मैले दङाली सन्चारकर्मी तथा चर्चित लोक दोहोरी गायक प्रेम बिबश राना क्षेत्री र मुना थापाको सुमधुर आवज दङाली श्रठा विशाल पुन मगरको मनै छुने लय साथै गायक प्रेम बिबश राना क्षेत्री र विशाल पुन मगरको उत्कृष्ट शब्द शृजनामा रहेको यो गित बाग्लुङ कालिका म्युजिक प्रा: लि बाट सर्बत्र बजारमा उपलब्ध छ खोजी खोजी सुन्न नभुल्नु होला विशाल पुन मगरको जीवन काहानीमा तपाई हरुको पनि मेल नखाला भन्न सकिँदैन अहिलेको सन्सार यस्तै छ

nigoro सुनसरी/ डाँगीहाट ३ त्रीवेणी चौककी मिना राजवंशीका श्रीमान वैदेशिक रोजगारीमा छन । उनको सामान्य घरखर्च चलाँउन र चार जना छोरीको शिक्षा दिक्षामा श्रीमानकै पैशाले पुग्छ । तर, उनी घरमा टिभी र सिरीयल हेर्दै फर्सदमा तेतिकै बस्दिनन् । उत्तरी मोरङको भावन्ने जंगलमा निगुरो टिपेर पुर्व– पश्चिम राजमार्गको भावन्ने बजारमै निगुरो बेच्छिन मेहनति मिना । विहान साढे सात बजे घरबाट निगुरो खोज्न जंगलमा व्यस्त हुनु अगाडी पनि व्यस्त हुन्छिन राजवंशी । विहानको घरको सरसफाइ गर्नु । आफैलाइ र छोरीहरुलाइ खाना तयार गर्नृ । र, विद्यालय जानलाइ छोरीहरुलाइ तयार गर्नु । यस्तै कामहरु सकेर साइकलमा आधा घण्टाको पाइडल मारेपछि राजवंशी भावनी जंगलमा छिर्छिन । जंगल छिर्दा एउटा सामान्य मजेत्रो र झोला बोकेर जाँने उनी ५ घण्टा जंगलमा विताएर फर्कदा थोरैमा ३० मुठा निगुरो बोकेर निस्कन्छिन् । विहान साढे सात बजे घरबाट निस्कने राजवंशीको घर फर्काइ पनि बेलुकाको साढे सातै हुन्छ । मोरङकै वविया विर्ता २ गोइगडा कि अमृता चौधरीको दैनिकी पनि मिना राजवंशीसँगै मिल्छ । चार जना स्कुले सन्ताकि आमा उनि लगभग विहान ६ बजे नै घरबाट निस्कन्छिन । आधा घण्टा हाराहारीको साइकल सवारी पछि भावनी जंगल छिरेर ३०–४० मुठा निगुरो भेला पारेर ल्याँउछिन । र, बेलबारी पर्तिर मुल सडकमै पर्ने जंगल विचको भावनी बजारमा बेच्न राख्छिन् । १ बजेदेखि सडकमा निगुरो बेन्च राख्ने चौधरी बेलुका ७ बजेससम्मै बेच्छिन । सडकमा गुड्ने साइकल, मोटरसाइकल देखी कार अनि सार्वजनिक बसहरुबाट यात्रुहरु ओर्लिएर चौधरीको निगुरो किन्छन् । यसरी निगुरो सकाएर घर पुग्दा लगभग साढे सातै बजेको हुन्छ । भावनीको जंगलमा निगुरो खोजेर सडकमा बेच्न मिना राजवंशी र अमृता चौधरी मात्रै हैन एउटा लामै ताँती लागेको हुन्छ । जसरी निगुरो बेच्नेको ताँती रहन्छ त्यसैगरि किन्नेको पनि उस्तै ताँती रहन्छ । दर्जन बढि महिलाहरु यसरी सडकमा निगुरो बेच्दै आफ्नो घरखर्च बटुल्छन । बेच्नेहरु सबै स्थानिय चौधरी आदिवासी महिलाहरु छन् । दशैको टिकाको पर्सिपल्ट पनि उनिहरु निगुरो बचिरहेका थिए । niguro2१२ घण्टा खटाइ ६ सय कमाइ मिना राजवंशी र अमृता चौधरी जस्तै सबैजसो महिलाहरु १२ घण्टा निगुरो कर्ममा खट्छन । विहान घरबाट हिँडेको १२ घण्टामा घर आँउने मिना राजवंशीको औसत कमाइ ६ सय रुपैयाँ हुन्छ । हुन त बढिमा १६ सय सम्म कमाइ भएका दिनहर पनि हुन्छन । तर, त्यसको लागी जंगलमा धेरै निगुरो भेटिनु परो र तत्कालै विक्री हुनु पर्यो । ‘धेरै सयम राख्यो भने त निगुरो ओइलिजान्छ र बासी भन्छ त्यती लाँदैन किन्ने हरुले’, राजवंशी आफ्नो अनुभव सुनाँउछिन, ‘निगुरो कतै बासि हुन्छ ? हुँदैन । तर, ओइलायो भने २० मुठा मत्रै बिख्छ ।’ प्रति मुठा २० रुपैया दामको निगुरो नबिकेमा १५ रुपैयाँमा पनि बेचेर खर फर्कदा थोरै कमाइ भएको राजवंशीको भनाइ छ । भावनी मै निगुरो बेच्दै बोलेकि राजवंशीले भनिन्, ‘कहिले त घरपुग्दा ३०० मात्रै हुन्छ ।’बढिमा ८०० रुपैयाको निगुरो बेच्ने अमृता चौधरीले त १५० मात्रैको निगुरो बेचेको पनि अनुभव सुनाइन् । भन्छिन, ‘बन्दिको बेला कम गाडी गुड्छ त कमै बिख्छ ।’ पार्टटाइम पेशा जसको कमाइले खर–घडेरी किन्न सजिलो पार्यो वैदेशीक रोजगारीमा खाडी रहेका आफ्ना श्रीमानको पैशामा निगुरो बेचेको पैशा थपेपछि मिना राजवंशीले १ कट्ठा २ धुर घडेरी किनिन् । चार जना स्कुले छोरीहरुसँगै बसेर आफ्नो २ कट्ठा खेतमा खेतीकिसानी गर्ने राजवंशी असार र श्रावणमा धान रोपाँइमा व्यस्त हुन्छिन । कात्र्तीक र मंशिरमा धान काट्न र थन्क्याउन खट्छिन । बाँकि समय हरेक दिन हरेक हप्ता र हरेक महिना जंगलमा निगुरो टिप्न र निगुरो बेचेर सडकमा पैशा टिप्नमा व्यस्त हुन्छिन् । सोधेको कुरा खुलेर बोल्ने पौरखी राजवंशी हाँस्दै भन्छिन ‘मेरो जागीरमा विदा हुँदैन ।’ अमृता चौधरीलाइ त निगुरो व्यापार ठुलो बैकल्पिक आम्दानी भएको छ । कहिले निर्माण क्षेत्रमा काम गर्ने त कहिले खेतीकिसानी काममा व्यस्त हुने चौधरीका श्रीमान पनि कहिलेकाँहि आफै श्रीमतीसँगै निगुरो बेच्न आँउने चौधरीले बताइन् । २ बिगाहा अर्काको खेत अधिँयामा कमाउने चौधरी दम्पत्तीको आफ्नो बस्ने घर समेत साहुकै थियो । दुइ बर्ष अगाडी मात्रै आफुले बस्दै आएको घर आफ्नु भएको चैधरीले खुलाइन् । निगुरो बेच्दाबेच्दै बोल्न राजी भएकि चौधरीले भनिन्, ‘मेरो सासु पनि यहि घरमा जन्मेको हो । बल्ल बल्ल म र मेरो श्रीमानले साहुलाइ २ लाख दिएर घर आफ्नै बनाएको ।’घर–घडेरी जोड्न सहायक भएको निगुरो आम्दानीले चौधरी चेलिहरुलाइ फाइनान्सबाट ऋण खान र किस्ता तिर्न पनि निगुरो उद्यम सहायक भएको छ । राजवंशीले जीवन विकास र सहारा नामक दुइटा फाइनान्सबाट ल्याएको ऋणको किस्ता तिर्न निगुरो व्यापारले सहज भएको छ । उता, अमृता चौधरीले साहुबाट घर उकास्न र घडेरी किन्न फरवार्ड र सहरा भन्ने संस्थाबाट ल्याएको ऋणको किस्ता समयमै तिर्न निगुरो व्यापार सहयोगी भएको छ । भन्छिन, ‘छोराछोरी पढाउन र किस्ता तिर्न निगुरोले राम्रो गरेको nigoro1छ ।’ ‘घाटा त हुँदैन नि ?’ छोराछोरीलाइ स्कुल पठाँउन, घरखर्च चलाँउन र घर–घडेरी किन्न सघाउने निगुरो व्यापारमा पछिल्लो समयमा करेसामा लाँउने सागको व्यापारले भने थोरै घाटा गरेको निगुरो बेच्ने चौधरी चेलीहरु बताँउछन् । ‘घरमा हुने रायोको साग र लुरे साग सस्तो हुँदा हाम्रो कम बिक्न थालेको छ,’ अमृता चौधरी भन्छिन, ‘जंगलको साग निगुरोमा केमीकल हुँदैन तर घरकोमा हुन्छ । यो बुझ्नेले हाम्रो निगुरो किन्छ । नबुज्नेले रायोको साग र लुरे सागै किन्छ ।’ लगभग एक घण्टाको निगुरो व्यापार बारेमा गफिएर यो संचारकर्मीको प्रश्न सकिए पछि अब तपाँइहरु प्रश्न गर्नुस भन्दा अमृता चौधरी मुस्कुराइन मात्रै । मिना राजवंशीले भने प्रशन गरिनः ‘निगुरो बेचेको कुरा सम्चार हँुदा हामीलाइ घाटा त हुँदैन नि ? हिमाल कार्की बिराटचौक मोराङ हाल मलेशिया

Image result for उपराष्ट्रपति नन्दबहादुर पुन क्वेस्ट नेपालले सैनिक आवासीय महाविद्यालयमा आजबाट सुरु गरेको विद्यालय पाठ्यक्रममा आधारित विद्यार्थी गुणीय चक्र ९एसक्युसी०को १२औँ राष्ट्रिय सम्मेलनको उद्घाटन गर्दै उहाँले देशमा प्रशस्तै सम्भावना रहेकाले यसको सही सदुपयोग गर्नसके यही माटोमा हिरा, मोती, सुन, चाँदी फलाउन सकिन्छ भन्ने सोंचको विकास हुनु अहिलेको आवश्यकता हो भन्नु भयो । उपराष्ट्रपति पुनले शिक्षित युवाले स्वदेशमै रोजगारी प्राप्त गर्न नसकेका कारण शिक्षित युवा वैदेशिक रोजगारीका लागि विभिन्न देशमा कामका लागि जान बाध्य हुनु दुर्भाग्य भएको बताउनुभयो । जनतालाई प्रत्यक्ष अनुभूत हुनेगरी आर्थिक र सामाजिक रुपान्तरणसहितको समुन्नत राष्ट्र निर्माणमा मुलुक अगाडि बढेको बताउँदै उपराष्ट्रपति पुनले दक्ष, शिक्षित, अनुशाशित तथा असल जनशक्तिले मात्र सभ्य र समृद्ध समाज निर्माण हुने चर्चा गर्नुभयो । सो अवसरमा प्रा दिनेशप्रसाद चापागाईंले बालबालिकालाई असल र चलाख बनाउने गुण विद्यार्थी गुणीय चक्रमा रहेको चर्चा गर्दै यसले बालबालिकामा बुद्धि र विवेक दुवै दिने दाबी गर्नुभयो । कार्यक्रममा क्वेस्ट नेपालका अध्यक्ष निराजन अधिकारीले अहिले यस माध्यममा देशभर ५० हजार विद्यार्थी अध्ययन गरिरहेको जानकारी दिदै देशभरका विद्यालयमा विद्यार्थी गुणीय चक्र लागू गर्नसके शिक्षाको गुणस्तरमा अझै वृद्धि हुने धारणा राख्नु भयो । सम्मेलनमा झापा, जनकपुर, बारा, रुपन्देही, पाल्पा, धनगढी, सुर्खेत, चितवन, काभ्रे, काठमाडौँ, भक्तपुर र ललितपुरका ५५ वटा विद्यालयबाट ७०० जना विद्यार्थी, २०० जना पर्यवेक्षक, शिक्षक, शिक्षिका, प्रधानाध्यापक तथा शिक्षाविद् गरी एक हजार १०० जनाको सहभागिता रहेको क्वेस्ट नेपालका वरिष्ठ उपाध्यक्ष राजकुमार महर्जनले जानकारी दिनुभयो । सहभागी विद्यार्थीले आपूmले समाधान गरेका मनोसामाजिक समस्या तथा अन्य समस्याका बारेमा घटना अध्ययनका अनुभव प्रस्तुत गर्ने जानकारी दिइयो । कार्यक्रममा सैनिक आवासीय महाविद्यालयका प्रिन्सिपल क्वेस्ट नेपालका कार्यकारी सदस्य समीम अकबर समिमले विद्यार्थी गुणीय चक्र अर्थात् यो विधि अहिले विश्वका ३५ देशमा प्रयोग भएको र नेपालमा भक्तपुर, काठमाडौँ, रुपन्देही र पाल्पा लगायतका १५ जिल्लाका विद्यार्थीले अध्ययन गरिरहेको बताउनुभयो

चिकित्सा शिक्षामा कार्कीको हस्तक्षेप लाेकमानसिंह जब दलबलसहित केयु पुगे... शनिबार, ०६ कार्तिक २०७३, ०७ : ५२ | दीपक दाहाल 2.7K SHARES heraldcollegektm लाेकमानसिंह जब दलबलसहित केयु पुगे... काठमाडौं- चिकित्सा शिक्षामा भएका विकृतिविरुद्ध डा. गोविन्द केसीको अनशन शृंखला सुरु भइसकेको थियो। पूर्वाधार नपुगेका मेडिकल कलेजबाट कमसल चिकित्सक उत्पादन भइरहेकोमा अख्तियारले चासो दियो। स्वास्थ्य मन्त्रालयले २०६९ मै शिक्षण अनुमति पाएका र सिट निर्धारण भएका कलेजका अनियमितताबारे छानबिन समिति नै बनायो। वरिष्ठ चिकित्सक डा. विमलकुमार सिन्हाको संयोजकत्वमा गठित समितिको प्रतिवेदनका आधारमा २०७० वैशाखमा अख्तियारले सरोकारवाला सबैलाई बोलाएर निर्देशन दिँदा धेरैले सुधार हुने आशा राखेका थिए। उक्त प्रतिवेदनले जेजे समस्या औंल्याएको थियो, त्यसलाई सुधारको सट्टा अख्तियारले 'चलखेल' को आधार बनायो। त्यही वर्षदेखि अख्तियारले मेडिकल कलेजको सिट निर्धारणका लागि हुने आफ्नो अनुगमनमा प्रतिनिधि पठाउन थाल्यो। 'यतिसम्म कि डिनलगायत पदाधिकारी नियुक्ति, प्रवेश परीक्षा, सिट निर्धारण, शुल्क निर्धारणदेखि सम्बन्धनमा समेत अख्तियारको हस्तक्षेप भयो', डा. केसीले भने, 'हुँदाहुँदा नेपाल मेडिकल काउन्सिलको बैठकको माइन्युटसमेत अख्तियारमा भएर आउन थाल्यो।' प्रमुख आयुक्तका रूपमा २०७० वैशाख २५ गते जिम्मेवारी लिएका लोकमानसिंह कार्कीले ६ महिना नहुँदै चिकित्सा शिक्षा क्षेत्रको सुधार अभियानमा हस्तक्षेप थालेको डा. केसी बताउँछन्। त्यति बेला अख्तियारमै गएर कार्कीसँग भेट गरेका केसी भन्छन्, 'त्यस प्रतिवेदनले जेजे त्रुटि औंल्याएको थियो, त्यसैलाई आधार बनाएर अख्तियारबाट हस्तक्षेप सुरु भयो।' सोही वर्ष चिकित्सा शास्त्र अध्ययन संस्थान (आइओएम) लाई छलेर त्रिभुवन विश्वविद्यालयले सम्बन्धन दिने प्रक्रिया नियमविपरीत भएको भन्दै डा. केसीले अख्तियार गुहारेका थिए। कार्कीले सम्बन्धन प्रक्रिया रोक्ने वचन दिए, रोकियो पनि। 'लगत्तै म फिलिपिन्सका सुनामीपीडितको सहयोगार्थ हिँडें', केसीले भने, 'म नआउँदै वरिष्ठताका आधारमा आएका तत्कालीन डिनलाई राजीनामा दिन बाध्य बनाइसकेछन्।' डा. केसीकै शब्दमा त्यसपछि विभिन्न विश्वविद्यालयमा सुरु भएका सुधार प्रयासमा अख्तियार बाधक बनिरहेको छ। महँगो शुल्क लिने भएका कारण हुने करोडौंको चलखेल र प्रमुख आयुक्त कार्कीका आफन्तको समेत व्यापारिक संलग्नता चिकित्सा शिक्षामा हुनुले पनि यस क्षेत्रमा अख्तियारको हस्तक्षेप अन्यत्रभन्दा बढी भएको अनुमान चिकित्सकको छ। 'यतिसम्म कि डिनलगायत पदाधिकारी नियुक्ति, प्रवेश परीक्षा, सिट निर्धारण, शुल्क निर्धारणदेखि सम्बन्धनमा समेत अख्तियारको हस्तक्षेप भयो', डा. केसीले भने, 'हुँदाहुँदा नेपाल मेडिकल काउन्सिलको बैठकको माइन्युटसमेत अख्तियारमा भएर आउन थाल्यो।' पछिल्लो समय विश्वविद्यालय र काउन्सिलबाट हुने अनुगमनमा टोली पठाउनेदेखि काउन्सिलले बनाएको फ्याकल्टी बेड अकुपेन्सीसम्बन्धी मापदण्ड खुकुलो पार्ने निर्णयसमेत अख्तियारकै संरक्षणमा भएको काउन्सिल स्रोतको भनाइ छ। सुरुमा अख्तियारले काउन्सिल र विश्वविद्यालयबाट हुने नियमनमा संलग्नलाई अकुत सम्पत्ति निहुँमा छानबिनमा तानेको थियो तर पछि उनीहरूसँगै सम्बन्ध बढाएर यो क्षेत्रमा हस्तक्षेप गरेको थियो। यतिसम्म कि छानबिनमा तानिएका काउन्सिलका तत्कालीन रजिस्ट्रार नीलमणि उपाध्याय नै प्रमुख आयुक्तको फिजिसियन एवं मेडिकल सल्लाहकार बने। पछिल्लोपटक काठमाडौं विश्वविद्यालय (केयू) को प्रवेश परीक्षामा भएको हस्तक्षेपमा अख्तियारका तर्फबाट बनेको विज्ञसमितिमा परेका चिकित्सक सुरुमा अख्तियारलै छानबिन दायरामा ल्याएमध्ये छन्। २०७१ को सुरुमै अख्तियार नयाँ मेडिकल कलेजको सम्बन्धन विवादमा तानिएको थियो। तत्कालीन उपकुलपति डा. सुरेशराज शर्माका पालामा धान्न नसक्ने भन्दै नयाँ सम्बन्धन बन्द गरेको केयूले एकाएक विस्तारित कार्यक्रमको नाममा दुई निजी मेडिकल कलेजलाई सम्बन्धन दिएको थियो। सम्बन्धन पाएको मध्ये विराट मेडिकल कलेज प्रमुख आयुक्त कार्कीका भाइ ज्ञानेन्द्रमानसिंह कार्कीको थियो। तत्कालीन प्रधानमन्त्री एवं कुलपति सुुशील कोइरालाले पत्र लेखेर त्रिवि र केयूलाई नयाँ नीति नबन्दासम्म सम्बन्धन रोक्न निर्देशन दिएका थिए। तर, कोइराला उपचार गर्न अमेरिका गएको अवस्थामा सिनेट बोलाएर रातारात सम्बन्धन दिने निर्णय भएको थियो। स्रोतका अनुसार सम्बन्धनका लागि दबाब दिन प्रमुख आयुक्त कार्की आफैं दलबलसहित केयू पुगेका थिए। उनले त्यहाँ उपकुलपति डा. रामकण्ठ माकजूसँग गोप्य वार्ता गरेका थिए। त्यसको केही दिनमै केयूले सम्बन्धन दिएको थियो। यसो हुनुमा डा. माकजूलाई अख्तियारले गरेको 'ब्याल्कमेलिङ' कारण भएको सरोकारवाला बताउँछन्। स्रोतका अनुसार विराटनगरस्थित नोवल मेडिकल कलेजलाई एमडिएमएसको कार्यक्रम चलाउन स्वीकृति दिने समयमा माकजूले बुझाएको प्रतिवेदनका आधारमा कारबाही थाल्ने डर कार्कीले देखाएका थिए। माकजूले विराटको मेसोमा अर्को कलेज देवदहलाई समेत सम्बन्धन दिएपछि कार्कीले देवदह सम्बन्धन प्रक्रियामा सहभागीमध्ये प्रमुख निर्णयकर्तालाई छाडेर अन्यलाई मुद्दा चलाएका थिए। उनीहरूले विशेष अदालतबाट सफाइ पाएका थिए। डा. केसीले २०७१ फागुन ८ देखि १९ सम्म गरेको पाँचौं अनशनमा अख्तियार प्रमुखमाथि छानबिन र कारबाहीको माग उठाएका थिए। अनसनकै बीचमा सरकारले नयाँ कलेज भर्ना रोकेर पूर्वन्यायाधीशको संयोजकत्वमा छानबिन समिति बनाए पनि समितिले काम पूरा नगरी छाडेको थियो। स्रोतका अनुसार समितिमा रहेका सदस्यहरूलाई दबाब दिएकै कारण छानबिन अगाडि बढ्न नसकेको हो। सम्बन्धनमा मात्र होइन, कलेजहरूका सिट निर्धारणमा पनि अख्तियार संलग्न हुँदै आएको छ। कार्कीका सहोदर डा. बालमानसिंह कार्की लगानीकर्ता रहेको किस्ट मेडिकल कलेज र अर्का भाइको लगानी रहेको विराटको सिट निर्धारणसँग जोडिएर अन्य कलेजका लगानीकर्ताले पनि अख्तियारको संरक्षणमा नियमनकारी निकायलाई अटेरी गर्दै आएका छन्। डा. भोला रिजाल अध्यक्ष रहेको नेपाल मेडिकल कलेज, कार्कीकै आफन्त डा. चन्दा कार्की प्रिन्सिपल रहेको काठमाडौं मेडिकल कलेज र कार्की निकटका भरतपुर मेडिकल कलेजका सञ्चालक नटराजको दादागिरीमा अख्तियार प्रमुखको संरक्षण रहेको जानकार बताउँछन्। गत वर्ष डा. केसीसँगको सम्झौताअनुसार सरकारले मेरिट भर्ना र ३५ लाख शुल्क तोक्ने निर्णय गर्‍यो। यो निर्णय अख्तियारकै अवरोधले लागू हुन नसकेको डा. केसीको बुझाइ छ। तत्कालीन डिन डा. राकेश श्रीवास्तवले निर्णय लागू गर्न खोज्दा किस्ट कलेजले बारम्बार अटेरी गरेको थियो। स्रोतका अनुसार मेरिट लागू हुन नरोकेमा अर्का आयुक्त राजनारायण पाठकका आफन्त भर्नाबाट वञ्चित हुने अवस्था आएपछि मेरिट रोक्न आइओएमका डिनलाई दबाब दिइएको थियो। पछिल्लो समय पनि कलेजलाई 'सहयोग गर्ने सर्तमा' कांग्रेस निकटका डा. करवीरनाथ योगीलाई डिन बनाउन त्रिविले गरेको चलखेल अख्तियारकै संरक्षणमा भइरहेको डा. केसीको बुझाइ छ। डा. श्रीवास्तवले अटेरी गरेपछि कार्कीले अख्तियारमै बोलाएर 'फसाइदिने धम्की' दिए, जसका कारण श्रीवास्तवले राजीनामा दिएका थिए। त्यसपछि आइओएममा आफू अनुकूलको डिन ल्याउन समेत अख्तियारले हस्तक्षेप गरिरहेको डा. केसी बताउँछन्। 'आइओएममा इमान्ादार र स्वच्छलाई फसाउन खोज्ने र भ्रष्टलाई चोख्याउने खेलमा अख्तियार लागिरहेको छ,' डा. केसीले भने, 'त्यही भएर हामीले आठौं अनसनमा महाभियोगकै प्रस्ताव गरेका हौं।' केसीले आठौं अनसन सुरु गर्नुअघि अख्तियारले भावी डिन नियुक्तिमा प्रभाव पार्नेगरी विवादित पूर्वडिनद्वय डा. शशी शर्मा र डा. अरुण सायमीलाई सफाइ दिएर डिन बन्ने क्रममा रहेकालाई संविधानमै उल्लेख नभएको 'अनुचित कार्य' सम्बन्धी व्यवस्थामा कारबाही सिफारिस गरेका थिए। पछिल्लो समय पनि कलेजलाई 'सहयोग गर्ने सर्तमा' कांग्रेस निकटका डा. करवीरनाथ योगीलाई डिन बनाउन त्रिविले गरेको चलखेल अख्तियारकै संरक्षणमा भइरहेको डा. केसीको बुझाइ छ। कार्कीले मात्र होइन, अर्का आयुक्त पाठकले समेत चिकित्सा शिक्षामा आतंक मच्चाएको सरोकारवाला बताउँछन्। केयूले गत असारमा लिएको एमडिएमएसको प्रवेश परीक्षामा अख्तियारको ठाडो हस्तक्षेप पाठककी छोरी प्रियालाई पास गराउन भएको थियो। अख्तियारका तत्कालीन सचिव शान्तराज सुवेदीले संसदीय समिति बैठकमा आयुक्तकी छोरी परीक्षामा सहभागी भएको स्विकारेका थिए। प्रियालाई पास गराउन आइओएम र चिकित्सा विज्ञान राष्ट्रिय प्रतिष्ठान (न्याम्स) का पदाधिकारीलाई समेत दबाब थियो। कार्कीले आफू र आफन्तको स्वार्थपूर्तिका लागि निर्णय गरेको र सुधारविरुद्ध लागेको भन्दै डा. केसीले आठौं अनसनमा महाभियोगको माग उठाएका थिए। डा. केसीले दसैंअगाडि १२ दिनसम्म नवौं अनसन बसेर तत्काल महाभियोग प्रस्ताव बढाउन माग गरे पनि प्रस्ताव दर्ता गर्न तीनजना सभासद्समेत भेटिएका थिएनन्। पछिल्लोपटक एकाएक प्रमुख दुई दलका एक सय ५७ सभासद्ले महाभियोग दर्ता गराएपछि यी सबै विषय छानबिनका दायरामा आउने आशा डा. केसीको छ

नेपाल का राजनीतिक दल हरुले जे गरे उई लेखियो धनबिर बुढा मलेसिया तत्कालीन नेकपा माओबादीले २०५१ फागुन महिनाको पहिलो साता जङ्गल पसेर जनयुद्ध थालनी गर्नलागेयो किन गरेको थियो यिनि कुराको अध्यान गर्न जरुरी छ । नेपालमा रहेको सामान्ती राजतन्त्रको अनत्य गरी नेपालमा सर्वहारा दलित जनजाती उत्पीडित बर्गलाई बर्गको राज्यसत्ता ल्याउने उदेश्येको साथ १४०००/हजार जनताले रगत बगाएका सहिद भयका थिए माओबादी आन्दोलन गाउँ हुदै शहर पस्दै थियो गाउँ गाउं जनताको जनसत्ता जनअदालत .जनसेना गठन हुदै रोल्पा रुकुम जुम्ला कालिकोट जाजरकोट हुदै नेपालका ६५प्रतिशत भुभागमा कब्जा गर्दै अगाडी बढीराखेको थियो । गाउँ गाउँ बाट कांग्रेश एमाले राजतन्त्रको बुईचढेर ज्ञानेन्द्रको सुराखी बन्दै ज्ञानेन्द्रलाई गुहारदै शहर पसे यति मात्र गरेननकी माओबादीका टाउकाको मुल्य समेत तोके भुत पुर्ब प्रधानमन्त्री शेर बहादुर देउवालेे जब माओबादी आन्दोलन अघी बढ्दै गर्दा ज्ञानेन्द्रले सत्ता आफ्नो हातम लिएर कु गर्दा कांग्रेश एमालेका नेता सबैलाई जेल हाल्यो । अनि बल्ल कांग्रेश एमालेका नेता युवराज ज्ञावाली र कृष्ण सिटौला रुदै कराउँदै रोल्पा पुगे जहाँ माओबादीको केन्द्रीय जनसत्ता थियो । उनिहरुको माग भनेको हामीलाई ज्ञानेन्द्रले जेलमा हाल्यो हाम्रा नेता कार्यकर्ता कोही जेलमा छन त कोही बिदेश पलाएन हुनुपरेको छ । अब हामी तपाे भनेको राजतन्त्र अनत्य गरी गणतन्त्र धर्मर्निपक्षता अधिकार सहितको सँघियाता सँबिधानसभा हुदै तपाइहरुले भनेजस्तो सर्बहारा बर्गको राज्यसत्ता, हामी लागि प्रर्ने छौ स्वास्थ्य,गास,बास, कपास शिक्षा न को साथ माओबादी र काँग्रेश एमाले बिच छ ।बुदे सहमती भइ त्यसको आधारमा १२बुदे सहमती भाको थियो१२बुदे सहमतीले ६२/६४ को १९ दिने सँयुक्त जनआनदोलन भयो । अन्त त सामान्ती राजतन्त्रले घुडा टेक्न बाध्य भयो २०६४ /२८ गते मा संबीधान सभाको चुनाब भयो माओबादी पार्टी बहुमतमा बिजय भयो र ठुलो पाटींको हैसीयतले राष्टपती उपराष्टपती प्रधानमन्त्री माओवादी आफैले लिन खोजेयो तर अलिकती बहुमत नपुगेको कारण राषटपती हुन सकेन्न प्रधानमन्त्री को लागि उतिखेर को तेर्सो पाटी एमाले अरुकेही साना दल ले सअयोग गर्दा नेपाका माओवादी उमेदार प्रचण्ड ले अत्या धुनिक बहुमत मा बइजय भयका हुन उहाको जम्मा भोट ४४४ उहाका पत्तिपछ्या नेपाली काङ्ग्रेस का नेता शेर बहादुर देउवाले जम्मा ११३ भोट पाय संविधान मार्फत किसान ,मजदुर ,दलित जनजाति ,महिला र उत्पीडित वर्गको अधिकार दिनुपर्छ भन्ने मान्यता सहित अगाडि बढ्दै गर्दा पुराना संसदीय पार्टीहरु काँग्रेश एमाले संबिधान लेखन भन्दा पनि त्यो सँबिधानसभालाई कसरी बिगठन गर्ने खेलमा लागे उता प्रचण्ड बाबुराम शान्ती संबिधान लेखने बाहानामा उनिहरुले भनेजस्तै जनसत्ता जनअदालत जनसेना सबै बिगठन गर्न पुगे र पछी पार्टी फुट्न पुग्यो उता काङ्ग्रेस र एमाले संबीधानसभा बिगठन गर्न सफल अन्तत आफ्ना सबै आधार इलाका र जनसत्ता पुरानो सत्तालाई बुझाइ सके पछि प्रचण्ड बाबुराम पनि त्यही पुरानो सत्तासङ्ग आत्मसमर्पण गर्न बाध्य भय र फेरी कथित दोस्रो संबीधानको नाममा फेरी जनतामा पुरानै संविधान लाद्न पुगे यसको परिमाण आज नेपाली राजनितीमा फोहोरी खेल देखा परेको छ । अहिले माओवादी आन्दोलन विभिन्न भागमा विभान भएको छ भने अर्को तिर माओवादी कमजोर भएको अवस्था छ माओवादीलाई सिध्याउन अन्तर्राष्ट्रिय रुपमा नै पश्चिमी र उस बाट पालन पोषण भएका भरौटेहरु लागिपरेको देखिन्छ अहिले काङ्ग्रेस समर्थनमा प्रचण्ड प्रधानमन्त्री हुनु पनि त्यसको परिमाण हो तर आफू लगाएत पार्टी र देशलाई कतातिर लैजाने भन्ने कुरा प्रचण्डमा अथवा माओवादी केन्द्र मा भर पर्छ त्यो हेर्न वाकी छ । अर्कोतिर शान्ती प्रक्रिया र पहिलो सविधानसभा विघटन सङगै पार्टी पुरानै संसदीय ब्यस्थामा फसेको र जनयुद्ध र जनाअन्दोलनको मर्मविपरित गएको नेतृत्वले दुस्मनको सामु आत्मसमर्पण गरेको भन्दै मोहन बैध्यको नेतृत्वमा पार्टीको ठुलो हिस्सा बिभाजन भयो कथित दोस्रो संविधानसभाको चुनाव सम्म बहिष्कार गरेको उक्त पार्टी दुई बर्ष सम्म क्रान्तिलाई अगाडि बढाउन नसकेको र जनयुद्धको जगमा जनबिद्रोह कि सशस्त्र जनयुद्ध के गर्ने भन्नने कार्यादिशा स्पष्ट गर्न नसेकेको अवस्था भयो अन्त त पार्टी र माओवादी आन्दोलननै विघटन हुने अवस्था देखा परेपछि जनयुद्ध र जन आन्दोलन सहिद तथा बेपत्ताहरुको सपना पूरा गर्ने र जनयुद्धको वाकी कार्यभार पूरा गर्ने भन्दै माओवादी आन्दोलनका स्थापित शक्तिशाली नेता नेत्रबिक्रम चन्द विप्लवको नेतृत्वमा नेकपा -माओवादी बाट सम्बन्ध विच्छेद गरि नेपालको भौगोलिक र बस्तुस्थिति माटो सुवाउने एकीकृत जनक्रान्तिको कार्यदिशा सहित नेपकपा माओवादी गठन भयो र उक्त पार्टीले नेपालम दलाल र भ्रष्टहरुले देशलाई उपनिवेश तिर धकेलेको१४000 हजार सहिदको बलिदानले ल्याएको गणतन्त्रलाई बिच बाटो बाटनै अपहरण गरेको नक्कली गणतन्त्रको नामम देशमा लूट मचाएको भन्दै भ्रष्ट र दलाललाई कारबाही अघि बढाउनु पार्टी लाई अर्धभुमिगत शैलीमा लैजानुले फेरि किसान मजदुर ,महिला ,दलित जनजाति ,विदेशीएको युवाहरुमा आसा पलाएको छ । पछिल्लो पटक एकातिर माओवादी ध्रुवीकरण र अर्कोतिर एकीकरण हुनु यसको परिमाण हो । अर्कोतिर शान्ति प्रक्रियाको एउटा हिस्सा काङ्ग्रेस एमाले यतिबेला दुईवटा धुर्वमा बिभाजन देखिन्छन् एमालेको एउटा हिस्सा कसरी भारतलाई विस्वासमा लिएर सत्तामा जान चाहन्छ भने अर्को हिस्सा केही नक्कली खोक्रो रास्ट्रवाद उखान टुक्रा गरेर नेपाली जनतामा भ्रम सिर्जना गरि आखामा छारो हाली सत्तामा जान चाहन्छ र पार्टी नीति विनाको अवसरबादमा फसि सकेको छ ।तयस्तै नेपाली काङ्ग्रेस जो याथास्थिती सामान्तबाद्को पार्टी भनेर चिनिने गरिन्छ धेर लामो समय देखि सत्ता र सरकारको नेतृत्व गर्दै आएको छ । काङ्ग्रेसले भारतको निर्देशन विना उसले अक्सिजन पनि पाउदैन काङ्ग्रेस सरकारमा हुदा जहिले पनि रास्ट्रघाती सम्झौता हुने गर्ने गरेको छ काङ्ग्रेस भित्रका केही नेताहरुले नै काङ्ग्रेस भारत बाट संचालित छ भनी स्विकारेका छन । अहिलेका पार्टी सभापति शेरबहादुर देउवा प्रधानमन्त्री भएको अवस्थामा तत्कालीन नेकपा माओवादीले जनजिविकाको सवालमा ४३ बुदे माग पेस गरेरनै जनयुद्ध सुरु भएको थियो आज देशमा सामान्ती राजतन्त्र ढलेपनि नाममा गणतन्त्र आएपनी जनताका समस्या जनजिविकाको समस्या जस्ताका त्यस्तै छन । त्यही युद्ध र आन्दोलनले जन्माएका नेता चेन्ज भए व्यवस्था चेन्ज राजनीतिक व्यवस्था चेन्ज भयो अहिलेका चुनौती भनेका प्रचण्ड लाई पाँच ओटा छन इनै काम पुरागरे फेरि पाटी एक नम्बर मा हुने । 1) सबिदान सम्सोदन 2) मदेशी पहाडी का जायज माक पूरा 3) स्थानिय चुनाव गराउन सफल भया मा 4) भुकम्प पीडित लाई राहात बितरण गरेमा 5)छिमेकी दुई देशलाई मिलायर लैजान सकेमा

हिमाल कार्की ले आफ्नो बिगत का दिनहरु एसरी सम्झिए हिमाल कार्की पुर्बी उत्तर खोटाङ को एक विकट गाउँ धितुङ्ग गा बि स बुला पन्थे मा २०४८ साउन २३ गते जन्मिएका हु एउटा सानो साधारण परिवार मा जन्म लिएको मान्छे मेरो घर मा बुबा ममि र चार दिदीबहिनी तीन भाइ को एकै स्थान मा जन्म भयो सनै देखि विकट ठाँउ भएकै कारण दुख हरुले दिन दिन सताउनु त स्वाभाविक थियो घाँस दाउरा लेक बेशी गर्दै जीवन को बाटो मा बिस्तारै लम्कन्दै अघि बढन सिके २०५३ साल देखि श्री बुलापन्थे निम्नमाध्यमिक बिद्यालय मा अध्ययन गर्न सुरु गरेको थिए सुर्य कुमारी लिम्बु बाट मेरो पहिलो शिक्षा भनौ वा ज्ञान को बाटो सुरु भएको थियो बिस्तारै पढाई सङगै छुट्टी को समयमा कहिले घुर्मी को भारी बोकेर घर सम्म ल्यान थाले धितुङ बाट हलेशी महादेव स्थान हुँदै च्यास्मीटार जैराघाट हिले हुँदै यात्रा तय गर्न थाले चार दिन सम्म भारी बोकेर हिंड्न् थाले पछि बिस्तारै गाइघाट र मुर्कुची देखि एक हप्ताको यात्रा लाई पूरा गर्दै घर पुग्थे संगै का साथी खेल्न जान्थे भने म नाम्ला डाेरि बोकेर पाखा र पाखेरी मा पुग्ने गर्थे सानै देखि छटाईफटाई गर्न आउदैन थियो तेसैले पनि होला सबै ले माया गर्नु हुन्थ्यो यसरी नै दिन हरु बित्दै जादा २०५८ सालमा खोटाङ को बसाइँ लाई छोडेर बसाइँसराइ गरि मोरङको डाङिहाट ६ मा झर्यौ अनि त्याही को स्कुल श्री काली उच्च माबि बिद्यालय बाट २०६४साल मा SLC लाई पुरागदै मोरङ को बेलबारी मा अबस्थित श्री भगवती उच्चमावि मा अध्ययनपछि मेरो पढाई लाई त्याही ठाउमा स्थगित गर्दै २०६६ साल मा मलेशिया को लागि कार्यथलो का रुपमा काम सुरु गरेको छु अहिले खुशी छु अनि परिवार पनि खुसीमा हुनुहुन्छ मेरो जीवन त यस्तै भयो तर अरु कसै को पनि नहोस यति दुखी जीवन हिमाल कार्की हाल कार्यरत मलेशिया

आफ्नो कला लाई सबैको माझ मा पस्कन चाहन्छन धनबिर बुढा र वीर बहादुर बुढा करिप २ बर्ष अगाडी मलेसिया छिरेका धनबिर बुढा र वीर बहादुर बुढा भन्छन आफ्नो बेदना याल्बम लाई माया गरि दिनुहोला पस्शमिम कर्णाली जुम्ला मा जन्मियका वीर बहादुर बुढार धनबिर बुढा अहिले मलेसिया को पेनाङ सुराङ्जया सिमिलान A C M कमपनी मा काम गर्दै आयका छ्न उनी नेपाका माओवादी केन्द्र निकट नेपाली जनप्रतीशिल मन्च का केन्द्रीय सदस्या पनि हुन हुहा भन्नू हुन्छ प्रदेश मा बसेर पनि गाउघर छर छिमेकको याद आहि रहान्छ । तेसैले हामी दुईजना मिले प्रदेशी को बेदना याल्बम बजार मा ल्यायका हौ यो । यो गित को रचानाकार हामी आहै दुजना ले गरेका छौ यश गितका सङ्गीत कार हुनुहुन्छ मनिपाल राई गित मा सोर दियका छन मनिपाल राई र सारा पौडेल ले यो गित देश प्रदेश म्युजिक कम्पनी बाट बजार मा आउदै छ । आफ्नो जीवन का भोगाइ लाई यसरी प्रस्तुत गरेका छन्

पुर्बको उत्तरी भागमा अबस्थित खोटाङ को चिनारी पुर्बी उत्तर मा अबस्थित एउटा जिल्ला हो खोटाङ सबै कुराले भरिपुर्ण यो ठाउमा धेरै पर्यटकीय स्थलहरु छन पुर्बकै पशुपति भनेरचिनिने हलेशी महादेबस्थान पनि यहि जिल्लामा पर्दछ यो जिल्ला मा धेरै थरीका जातजाति हरुको बसोबास छ पहिले पुर्खा को पालामा खोट्याहाङ्ग राजाले यो ठाउमा साशन गर्ने हुदा पछि गएर यो जिल्ला को नाम खोटाङ रहन गएको बताउछन यो ठाउमा राई लिम्बू मगर छेत्री बाहुन तामाङ सेर्पा नेवार गरि थुप्रै जातजाति बसोबास गर्दै आएका छन पहिलेको तुलनामा हेर्ने हो भने अहिले धेरै कुरा को सुबिधा हुँदै आएको छ यातायात संचार जस्ता महत्त्वपूर्ण कुरा को बिकास ले तिब्र गति लिएको छ कटारि घुर्मी हुँदै खोटाङ दिक्तेल सम्म यातायात जोडिएको छ भने गाइघाट बाट हुँदै साउने रेग्मीटार रसुवा हुँदै दिक्तेल जोड्ने सडक ले पनि तीव्रता पाउदैछ यसरी गाउँ गाउँ मा सडक पुग्दा उदयपुर खोटाङ भोजपुर ओखलढुंगा जस्ता बिकट जिल्ला हरुका जनताले राहतको महसुस गरेका छन

शुभकामना सन्देश हरु पठाउन चाहनुहुन्छ भने कमेन्ट् बकस मा गएर सन्देश हरु छोडन सक्नु हुन्छ

मलेसियामा अायाेजना हुने एएफसी साेलिडारिटी कप फुटबल प्रतियाेगिताकाे तयारी गर्दै नेपाली खेलाडी । साैजन्यः एन्फा काठमाडौः कात्तिक १७ देखि ३० गतेसम्म मलेसियामा आयोजना हुने एएफसी सोलिडारिटी कप फुटबलमा नेपाली राष्ट्रिय फुटबल टोलीले पहिलो खेल टिमोर लिस्टेसँग खेल्ने भएको छ । एसियाली फुटबल महासंघ (एएफसी) ले आइतबार सार्वजनिक गरेका खेल तालिकाअनुसार नेपालले समूहको पहिलो खेलमा बंगलादेशसँग खेल्नु पर्ने थियो । तर आइतबार नै बंगलादेशले प्रतियोगिता नखेल्ने निर्णय गरेपछि नेपालले पहिलो खेलमा टिमोर लेस्टेलाई प्रतिद्वन्द्वीका रुपमा पाएको हो । सोलिडारिटी कपमा नेपाल समूह ‘ए' मा परेको छ । बंगलादेशले प्राविधिक कारण देखाउँदै भाग नलिने निर्णय गरेपछि समुहमा नेपालले एक खेल जितेमा सेमिफाइनल यात्रा पक्का हुनेछ । नेपालको समूहमा टिमोर लिस्टे र ब्रुनाई रहेका छन् । नेपालले समूहको पहिलो कात्तिक २० गते टिमोर लिस्टे र अन्तिम खेल कात्तिक २३ गते ब्रुनाईसँग खेल्नेछ । यसअघि नेपालकै समूहमा पाकिस्तानसमेत रहे पनि पाकिस्तानले प्राविधिक कारण देखाएर प्रतियोगितामा सहभागी नहुने निर्णय गरेको थियो । सात टोली सम्मिलित उक्त प्रतियोगिताको समूह ‘बी' मा श्रीलंका, लाओस, मकाउ र मंगोलियाबीच प्रतिस्पर्धा हुनेछ । लिग कम नकआउटका आधारमा खेलिने उक्त प्रतियोगितामा समूहका दुई उत्कृष्ट टोली सेमिफाइनलमा प्रवेश गर्नेछन् । सेमिफाइनल खेल कात्तिक २७ र फाइनल खेल कात्तिक ३० गते खेलिनेछ । एएएफसीले एएफसी च्यालेन्ज कप आयोजना गर्न छाडेपछि त्यसैको सट्टामा यस वर्षदेखि सोलिडारिटी कप आयोजना गर्न लागेको हो । एएफसीले सन् २०१८ को विश्वकप छनोट र सन् २०१९ को एसिया कप छनोट चरणबाट बाहिरिएका टोलीलाई सोलिडारिटी कोर्समा सहभागिता जनाउन लागेको हो । विश्वकप छनोटका लागि भएको प्रारम्भिक छनोट खेलमा नेपाल भारतसँग पराजित हुँदै बाहिरिएको थियो । नेपाली टोलीले करिब आठ महिनापछि औपचारिक प्रतियोगितामा सहभागिता जनाउन लागेको हो । नेपाली टोलीले आठ महिनाअघि बंगबन्धु गोल्ड कप र भारतको गुवाहाटीमा सम्पन्न १२ औं दक्षिण एसियाली खेलकुद (साग) को उपाधि जितेको थियो । दसैंको बिदापछि नेपाली टोलीले आइतबारदेखि नै सोलिडारिटी कोर्सका लागि अभ्यास सुरु गरेको

मलेशिया मा लगातार वर्षा पनि चिसो बढयो
पाच दिन देखि मलेशिया का विभिन्न ठाउमा परेको वर्षा ले अहिले मलेशिया मा थोरै चिसो बढेको अनुभव भएको छ लामो समय सम्म पानी नपर्नाले मलेशिया को जन जीवन निकै कष्टकर हुन थाली सकेको थियो अहिले को वर्षा पछि भने चिसो मौसम हुन थालेको छ चिसो को कारण  धेरै नेपाली हरु मा ज्वोरो रुघाखोकी जस्ता समस्या हरु पनि देखा पर्न थालेको छ

दसैको चटारो सकिय लगत्तै तिहार को रम्झम सुरु
प्रदेशी लाई कहिले पनि छुदैन दसै न तिहार दुख को भारी बिसाउने कुनै समय हुन्न मन त लाक्छ अहिले नै जाउ आफ्नै गाउँ घरमा फर्केर तर बाध्यता र बिवसता ले आफ्नो परिवारले को खुशी को लागि बस्नै पर्ने म जस्ता हजारौं नेपाली दसैंमा र तिहारमा खाली निधार लिएर बस्न बाध्य छन रुने हरु को बेथा सुन्ने हो भने यो मन कहिले पनि हास्न सक्दैन फाटे को मन सिलाउने हो भने कुनै धागो ले पुग्दैन बेथा र वेदना सङगाल्ने हो भने बोक्न न सक्ने भारी बन्छ जीवन तर पनि आँसु को थोपा लाई हात को हत्केला मा ठमाउनु भन्दा अरु कुनै विकल्प छैन र हुदैन दुख सङग नै रमाउन जानी सके अब त

नेपाल ले चीन लाइ